[PDF] internacional - świat gratuito - bezpłatna

Download internacional - świat gratuito - bezpłatna...

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:38Página1

Polonia en dos www.polskaviva.com

núm./nr 37 Invierno - Zima 2015-2016

ISSN 2299-3630

Dwie Polski

POLSKAVIVA.COM

GRATUITO - BEZPŁATNA

@polskaviva INTERNACIONAL - ŚWIAT

Malvinas. Malwiny. 16-17

EDITORIAL / OD REDAKCJI

Elecciones en España. Wybory w

Hiszpanii. 08

INTERNACIONAL - ŚWIAT

Mireia Lalaguna, Miss Mundo 2015.

Mireia Lalaguna. Miss Świata 2015. 20

Análisis/Analiza Negocios/Biznes Editorial/Od Redakcji Derecho/Prawo Reportaje/Reportaż Sociedad/Społeczeństwo Internacional/Świat Educación/Nauka Belleza/Uroda Gastronomía/Gastro Agenda/Agenda

9 772293 63081 3

02-05 06-07 08 10 12-13 14-15 16-17 18-19 20 22 23

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:38Página2

ANáLISIS

POLSKAVIVA.COM

@polskaviva

Los gobernantes conservadores polacos dividen a la sociedad

Manifestación en contra de las decisiones del Gobierno en Varsovia el 12 de diciembre, que según los organizadores reunió a alrededor de 50.000 personas. fAcEBOOk 12 grudnia, manifestacja antyrządowa, która według organizatorów liczyła około 50 000 osób. Paco Soto, periodista y corresponsal en Polonia

VARSOVIA. La sociedad polaca está dividida entre los que apoyan al actual Gobierno del partido Ley y Justicia (PiS) de Beata Szydlo y al presidente de la República, Andrzej Duda, que es de la misma cuerda ideológica, y los que lo rechazan. El PiS, que representa la derecha conservadora, nacionalista y católica tradicionalista, ganó las elecciones legislativas con mayoría absoluta y tiene el apoyo social de una parte importante de la población descontenta con la gestión económica que llevaron a cabo los liberales de Plataforma cívica (PO) y sus aliados del PSL durante los últimos ocho años. Las clases populares, sobre todo en las ciudades pequeñas y medianas y en las regiones económicamente más deprimidas, apoyan mayoritariamente al PiS. Una parte de la juventud y el segmento más tradicional y nacionalista de la sociedad también. Las clases medias urbanas se decantan por

los liberales de PO y otros partidos minoritarios como Nowoczesna. La izquierda es débil y está fuera del Parlamento. En este contexto, tanto el presidente como el Gobierno de Szydlo quieren llevar a cabo una política que reafirme el nacionalismo polaco, al que el PiS llama patriotismo, el catolicismo tradicional, el conservadurismo social y el populismo económico. Si tuviéramos que explicar a un lector español o latinoamericano lo que es el PiS desde el punto de vista ideológico y político, le podríamos decir que es una mezcla de vieja derecha conservadora, tradicional y euroescéptica y nueva izquierda radical y populista. Este partido liderado por Jaroslaw kaczynski asume postulados típicos y hasta tópicos del tradicionalismo católico más rancio, pero a la vez defiende posturas políticas, sobre todo en materia económica, que recuerdan a la extrema izquierda anticapitalista. Si no se entiende lo que es el PiS y cómo piensan sus votantes, entre los que se encuentran muchos obreros, campesinos modestos y jóvenes en paro o en situación

precaria, es difícil comprender lo que está ocurriendo en Polonia desde las pasadas elecciones generales. Desde la jefatura del Estado y el Gobierno, los conservadores nacional católicos se han propuesto desmontar las estructuras políticas e institucionales puestas en marcha por los liberales, y lo van hacer caiga quien caiga. Salvo que la realidad económica les obligue a rectificar o que Bruselas les recuerde que la Unión Europea (UE) es un club democrático donde sus socios tienen que respetar determinadas normas y valores. Y los países que violen esas normas y valores y se rían de los demás socios, saben dónde está la puerta de salida del club comunitario. Los conservadores sueñan con una Polonia homogénea y de pensamiento único, donde la oposición carezca de verdadero poder y los disidentes sean tachados de “antipatriotas” y marginados. A mediados de la década pasada, el PiS se alió en el gobierno con la extrema derecha católica (LPR) y los populistas de Samoobrona para alcanzar sus objetivos, pero en octu-

bre de 2007, los electores mandaron al partido de kaczynski y sus amigos políticos del momento a la oposición. Ahora, el PiS quiere la revancha y no va a permitir por las buenas que las fuerzas de oposición de centroderecha, de centro y de izquierda, en las instituciones y en la calle, le hagan sombra.

Mal comienzo Los conservadores en el poder han empezado mal su nueva andadura política. El presidente Duda ha provocado una crisis institucional ignorando una decisión del Tribunal constitucional. Duda decidió dar el visto bueno a cinco jueces del Alto Tribunal elegidos por el PiS, y justificó su decisión diciendo en una declaración institucional que lo había hecho para acabar con polémicas inútiles que socavan la autoridad de las instituciones más importantes del Estado. Pero Duda no hizo ninguna referencia a la decisión del Tribunal constitucional de pedirle que diera su apoyo a otros tres jueces elegidos por el Parlamento en la anterior legislatura. “El veredicto del Tribunal

constitucional no puede de ninguna manera cuestionar las decisiones del nuevo Parlamento”, dijo el jefe del Estado. Lo que para el PiS es un comportamiento presidencial que se ajusta a la legalidad, para la oposición, es una violación de la constitución y una grave deriva autoritaria. Los liberales de PO acusan al PiS de querer tener un Tribunal constitucional con jueces políticamente afines a los conservadores. Por su parte, el eminente jurista Jan Zimmermann, que dio clases de Derecho a Duda, aseguró que el jefe del Estado violó varias veces la constitución. El PiS lo niega tajantemente, y, según el diputado Stanislaw Piotrowicz, el único objetivo de PO es controlar el Alto Tribunal para impedir que el actual Gobierno conservador pueda llevar a cabo las reformas que se ha propuesto y que defendió en campaña electoral. Lo que está claro en este asunto, salvo para los que no quieran verlo, es que el PiS no desea que le ocurra con el Tribunal constitucional lo que le pasó hace una década, cuando esta institución bloqueó algunas

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:38Página3

www.polskaviva.com

La frase

Zdanie

“El Tribunal constitucional no puede de ninguna manera cuestionar las Trybunał konstytucyjny nie może w żaden sposób podważać decyzji nowego parlamentu”. Andrzej Duda, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej decisiones del nuevo Parlamento”. Andrzej Duda, presidente de Polonia

Imagen de una manifestación con la participación del kOD -comité para la defensa de la democracia, según sus siglas polacas-.. fAcEBOOk kOD Manifestacja z udziałem Komitetu Obrony Demokracji (KOD).

iniciativas contempladas en la polémica Ley de Lustración. Esta ley fue un instrumento legal que utilizó el ejecutivo de Jaroslaw kaczynski para perseguir a supuestos excolaboradores de los servicios secretos comunistas en la administración pública y el mundo empresarial y periodístico. No hace falta ser ninguna lumbrera en materia de análisis político para darse cuenta que un Tribunal constitucional controlado por el PiS sería una victoria política para este partido conservador. La oposición liberal y muchos comentaristas están convencido de que el PiS lleva a cabo una ofensiva sin respetar la constitución para controlar los mecanismos básicos del Estado. Así lo piensan muchos polacos, y éstos no son

peligrosos izquierdistas antisistema, sino ciudadanos preocupados por el futuro de las instituciones de su país y que piensan que el sistema democrático está en peligro.

Manifestación en Varsovia Es por este motivo que el pasado 12 de diciembre unas 50.000 personas se manifestaron en las calles de Varsovia. Bajo el lema ‘ciudadanos por la democracia’, los manifestantes iniciaron la marcha delante del Tribunal constitucional y la acabaron frente al palacio presidencial. La protesta estuvo organizada por la oposición parlamentaria de centroderecha y de centro y contó el apoyo de la izquierda socialdemócrata y de numerosos colecti-

vos cívicos. Políticos opositores como Tomasz Siemoniak, Grzegorz Schetyna, Ryszard Petru y Barbara Nowacka desempeñaron un papel muy activo en la manifestación, que se llevó a cabo pacíficamente y reunió a personas de todas las edades. Muchos manifestantes llevaban banderas polacas y de la UE y corearon consignas como “Vamos a defender la democracia” y “Libertad, Igualdad y Democracia”. “El asunto va más allá del Tribunal constitucional, es un asunto mucho más grave”, declaró a los medios el dirigente opositor Wladyslaw kosiniak-kamysz, quien recalcó que “como dice el preámbulo de la constitución, tenemos que defender los intereses de todos los ciudadanos y no los intere-

ses de un partido”. Miles de personas también salieron a la calle con el mismo propósito en ciudades como Poznan, Wroclaw, Gdansk y Lublin. Al día siguiente, el PiS movilizó a miles de seguidores en Varsovia para dar su apoyo al presidente Andrzej Duda y al Gobierno de Beata Szydlo. Jaroslaw kaczynski, que mueve los hilos del PiS y controla a sus dirigentes, fue ovacionado por los manifestantes, entre los que se encontraban muchos trabajadores y sindicalistas de Solidaridad y representantes de la sociedad civil. En su discurso, kaczynski negó las acusaciones de la oposición y justificó las medidas tomadas por Duda en materia institucional. Así las cosas, en opinión del histórico pe-

riodista de Gazeta Wyborcza Adam Michnik, el presidente Duda quiere destruir el Tribunal constitucional y viola la constitución. Por su parte, Aleksander kwasniewski, expresidente de la República, piensa que Duda sabe que el PiS no dispone de las tres quintas parte del Parlamento para modificar la carta Magna, y es por eso que intenta “paralizar el funcionamiento del Tribunal constitucional”. La exprimera ministra, Ewa kopacz, de PO, culpa al PiS de haber provocado una “crisis constitucional” y el diario Gazeta Wyborcza acusa a los conservadores de llevar a cabo una “purga” de funcionarios de la administración del Estado a través de la reforma de la ley de la función pública que están preparando.

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:38Página4

ANALIZA

POLSKAVIVA.COM

@polskaviva

konserwatywny rząd podzielił społeczeństwo

Interior del Tribunal constitucional. cOMMONS WIkIPEDIA Wnętrze Trybunału Konstytucyjnego.

Vista exterior del Tribunal constitucional polaco. cOMMONS WIkIPEDIA Trybunał Konstytucyjny z zewnątrz. Paco Soto, dziennikarz i korrespondent w Polsce

WARSZAWA. Polskie społeczeństwo dzieli się na zwolenników rządu Prawa i Sprawiedliwości (PiS), na czele z Beatą Szydło, i prezydenta kraju, Andrzeja Dudę (wywodzącego się z PiS-u) oraz na ich przeciwników. PiS, z którym utożsamia się konserwatywna prawica, nacjonaliś-

ci i tradycyjni katolicy, wygrało wybory parlamentarne, uzyskując większość w parlamencie. Partia ta cieszy się również poparciem znacznej części obywateli, którzy wyrażają swoje niezadowolenie ze sposobu, w jaki przez ostatnich osiem lat zarządzana była gospodarka przez liberałów z Platformy Obywatelskiej (PO) i ich koalicjantów z PSL-u. Większość ludności zamieszkującej małe i średnie miasta oraz regiony najsłabiej

rozwinięte gospodarczo głosuje na PiS. Ponadto za PiS-em opowiada się część młodych wyborców oraz najbardziej przywiązana do tradycji, wyznająca wartości narodowe warstwa społeczna. klasa średnia z wielkich ośrodków popiera liberałów z PO, Nowoczesnej (ugrupowania liberalnego, założonego przez ekonomistę Ryszarda Petru) i innych mniejszych partii. Lewica jest słaba i nie uzyskała reprezentacji w parlamencie. Na

tak rysującym się tle zarówno prezydent Duda jak i rząd Beaty Szydło usiłują prowadzić politykę umacniającą w Polsce nacjonalizm, nazywany przez PiS patriotyzmem, tradycyjny katolicyzm, konserwatyzm społeczny i populizm gospodarczy. Jeśli mielibyśmy wytłumaczyć czytelnikowi z Hiszpanii czy krajów Ameryki Łacińskiej, czym z punktu widzenia ideologicznego i politycznego jest PiS, moglibyśmy powiedzieć, że to mieszanka tradycyjnej, konserwatywnej i eurosceptycznej prawicy z nową, radykalną, populistyczną lewicą. Partia Jarosława kaczyńskiego głosi przestarzałe postulaty tradycyjnego katolicyzmu, prezentując jednocześnie poglądy, szczególnie w dziedzinie gospodarki, przypominające politykę skrajnej antykapitalistycznej lewicy. Trudno pojąć, co dzieje się w Polsce od czasu ostatnich wyborów parlamentarnych, nie rozumiejąc, czym jest PiS i jak myślą jego wyborcy, wśród których znajdują się robotnicy, drobni rolnicy i bezrobotni lub pracujący na umowach śmieciowych ludzie młodzi. konserwatyści na czele z prezydentem Dudą i premier Szydło postawili sobie za cel przebudowę stworzonych przez liberałów struktur politycznych i instytucjonalnych. Zrobią to bez względu na okoliczności. Mogą

zmienić swoje zamiary, jeśli zmusi ich do tego sytuacja gospodarcza lub jeśli Bruksela przypomni im, że Unia Europejska (UE) to klub demokratyczny, którego członkowie zobowiązani są przestrzegać określone normy i wartości. Państwa, które naruszają te zasady, śmiejąc się ze swoich partnerów, wiedzą, gdzie szukać drzwi wyjściowych ze wspólnoty. konserwatystom marzy się Polska jednomyślna i homogeniczna, gdzie opozycja pozbawiona jest realnej władzy, a przeciwnicy polityczni jako antypatrioci są marginalizowani. W połowie ubiegłego dziesięciolecia PiS, aby zrealizować swoje cele, zawiązało koalicję z katolicką, skrajnie prawicową partią (LPR) oraz z populistyczną Samoobroną, jednak w październiku 2007 roku wyborcy zepchnęli do opozycji partię kaczyńskiego i jej ówczesnych sojuszników. Obecnie PiS dąży do zemsty i nie pozwoli na to, by siły opozycji centroprawicowej, centrowej i lewicowej, w instytucjach czy na ulicy, pokrzyżowały mu plany.

Zły początek konserwatyści źle rozpoczęli swoje urzędowanie. Prezydent Duda wywołał kryzys instytucjonalny, ignorując orzeczenie Trybunału konstytucyjnego (Tk). Zaprzysiężył pięcioro sędziów Tk z nadania PiS-u, tłumacząc w orędziu, że celem jego decyzji jest zakończenie bezużytecznych sporów, które rujnują autorytet najważniejszych w kraju instytucji. Jednak prezydent Duda nie odniósł się do orzeczenia Tk, zgodnie z którym powinien przyjąć ślubowanie trzech sędziów wybranych przez sejm poprzedniej kadencji. Prezydent Andrzej Duda powiedział, że wyrok Trybunału konstytucyjnego nie może w żaden sposób podważać decyzji nowego parlamentu. To, co dla PiS-u, w ocenie głowy państwa, jest działaniem w myśl litery prawa, dla opozycji nosi znamiona pogwałcenia konstytucji i dążeń autorytarnych. Liberałowie z PO oskarżają PiS o zamiar wprowadzenia do Tk sędziów sprzyjających konserwatystom. Z kolei znany prawnik Jan Zimmermann, były nauczyciel prawa Andrzeja Dudy, stwierdził, że prezydent trzykrotnie naruszył konstytucję. PiS ab-

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:38Página5

www.polskaviva.com solutnie nie zgadza się z takimi opiniami. Według posła Stanisława Piotrowicza jedynym celem PO jest zawłaszczenie Tk, aby uniemożliwić obecnemu rządowi przeprowadzanie zapowiadanych w kampanii wyborczej reform. Trzeba celowo odwracać wzrok, żeby nie dostrzec, że PiS nie chce dopuścić do sytuacji, jaka miała miejsce dziesięć lat temu, kiedy Tk zablokował niektóre przepisy kontrowersyjnej ustawy lustracyjnej. Ustawa ta była narzędziem prawnym, służącym rządowi Jarosława kaczyńskiego do ścigania domniemanych byłych współpracowników komunistycznych służb specjalnych w administracji publicznej, w środowisku przedsiębiorców i dziennikarzy. Nie trzeba być ekspertem w dziedzinie analizy politycznej, by zrozumieć, że kontrola PiS-u nad Tk oznaczałaby polityczne zwycięstwo tej partii. Opozycja i niektórzy komentatorzy nie mają wątpliwości, że PiS prowadzi ofensywę bez poszanowania konstytucji, aby objąć kontrolę nad podstawowymi mechanizmami w państwie. Podobnie sądzi znaczna część społeczeństwa. Nie są to groźni lewicowi antysystemowcy, lecz obywatele, którzy boją się o przyszłość instytucji państwowych. Sądzą, że system demokratyczny jest zagrożony.

Manifestacja w Warszawie Z tego powodu dwunastego grudnia prawie pięćdziesięciotysięczna manifestacja przeszła ulicami Warszawy pod hasłem „Obywatele dla Demokracji”. Marsz wyruszył sprzed siedziby Trybunału konstytucyjnego i dotarł pod pałac prezydencki. Zorganizowany przez centroprawicową i centrową opozycję parlamentarną protest poparła socjaldemokratyczna lewica oraz liczne organizacje obywa-

Presidentes del Tribunal constitucional polaco el 3 de enero de 2010. cOMMONS WIkIPEDIA Prezesi Trybunału Konstytucyjnego, 3 grudnia 2010

telskie. Ważną rolę odegrali politycy opozycyjni, tacy jak Tomasz Siemoniak, Grzegorz Schetyna, Ryszard Petru i Barbara Nowacka. Manifestacja miała charakter pokojowy i przyciągnęła osoby w różnym wieku. Wielu ludzi przyszło z flagami polskimi i unijnymi; skandowano hasła takie jak „będziemy bronić demokracji” czy „Wolność, Równość, Demokracja”. Władysław kosiniak-kamysz, jeden z liderów opozycji, powiedział mediom, że „chodzi o coś więcej niż Trybunał konstytucyjny, to dużo poważniejsza

sprawa”. Podkreślił również, że „jak głosi preambuła konstytucji, musimy bronić interesów wszystkich obywateli, a nie interesów jednej partii”. Podobne manifestacje miały miejsce również w Poznaniu, Wrocławiu, Gdańsku i Lublinie. Dzień później na ulice wyszły tysiące zwolenników PiS-u, aby zadeklarować poparcie dla prezydenta Andrzeja Dudy i rządu Beaty Szydło. Jarosław kaczyński, który pociąga za sznurki w PiS-ie i nadzoruje kierownictwo partii, otrzymał owacje od manifestantów, wśród których znaj-

dowało się wielu pracowników i działaczy związku zawodowego Solidarność oraz przedstawicieli organizacji obywatelskich. W swym przemówieniu kaczyński zaprzeczył oskarżeniom opozycji i uzasadnił kroki podjęte przez prezydenta Andrzeja Dudę w kwestii Tk. W opinii legendarnego dziennikarza Gazety Wyborczej Adama Michnika prezydent Duda niszczy Trybunał konstytucyjny i narusza konstytucję. Z kolei Aleksander kwaśniewski, były prezydent Polski, uważa, iż Duda, wiedząc, że PiS nie posiada na

sali sejmowej trzech piątych głosów potrzebnych do wprowadzania zmian w ustawie zasadniczej, usiłuje „sparaliżować działanie Trybunału konstytucyjnego”. Była premier Ewa kopacz (PO) wini PiS o wywołanie „kryzysu konstytucyjnego”, a dziennik Gazeta Wyborcza oskarża konserwatystów o przeprowadzanie „czystki” wśród urzędników administracji publicznej za pomocą przygotowywanej reformy ustawy o służbie cywilnej. (Tekst przetłumaczony z języka hiszpańskiego)

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:38Página6

NEGOcIOS - BIZNES Przeżyłem Yo sobreviví al Black friday Black friday POLSKAVIVA.COM

Servando Sierra, director general de Pol-Aqua

VARSOVIA. Al hilo del asunto de la globalización, no deja de llamarme la atención como se ha ido perdiendo la identidad de algunas de nuestras fiestas y costumbres, y como cada vez más nos dejamos llevar por modas no demasiado autóctonas. No digo que esté mal, pero olvidar por completo la esencia de lo que hemos sido durante muchísimo tiempo, y afortunadamente todavía somos, para dejarnos arrastrar como borregos sin criterio propio, tampoco me parece lo ideal. Exactamente no sé cuándo sucedió, pero de repente todos nos volvemos locos para celebrar la noche de Halloween, o para enamorarnos en el día de San Valentín. ¡Ah!, y lo último de lo último es sacarle brillo a la tarjeta de crédito en el Black friday. Ya se sabe que comprar con descuentos increíbles (aquí lo de “increíble” va con segundas) cosas que no nos hacen falta es una tentación demasiado irresistible como para no caer en ella. El que esté libre de pecado que tire la primera piedra. El problema de verdad, como suele ocurrir, nos sorprenderá cuando no seamos capaces de ver las cosas con claridad y perspectiva, y eso haga que nos pasemos de la raya. Ojalá que no llegue la ocasión en la que alguien vaya al cementerio el Día de Todos los Santos vestido de vampiro tras la fiesta de

Halloween. Sería grotesco, y triste. Por favor, que ya tenemos bastante con los que piensan que en el 14 de febrero, con una rosa y un globo rojo en forma de corazón, compensan todo un año de desatenciones y desaires. Pues bien, eso de olvidarnos de la esencia de lo que somos también ocurre en los negocios. En lo que se refiere al sector de la construcción, nadie debería olvidarse de la base de nuestro negocio. construimos cosas. cosas que veremos y usaremos durante muchos años una vez construidas. Y queremos seguir construyendo cosas durante mucho tiempo. Y por eso, todos los intervinientes en el proceso constructivo debemos tener siempre presente cuál es el fin de nuestra actividad, y enfocar nuestros esfuerzos en esa dirección. No siempre es fácil alinear los diferentes intereses de todas las partes, y parece casi imposible pensar que contratista e Inversor puedan tener objetivos comunes. ¿Guerra asegurada, por tanto? ¿Quién dijo que este negocio era fácil? Pero si analizamos bien la situación, y con la perspectiva adecuada, resulta que sí que hay muchas más cosas en común de lo que podría parecer a primera vista. El Inversor suele contratar los servicios de una Supervisión para garantizar que las inversiones se realicen con calidad. ¿Acaso no le interesa a los contratistas realizar los trabajos con calidad para ahorrar sobrecostes de reparaciones? Los plazos de ejecución son clave para el Inversor. Así lo de-

muestran las importantes multas que se recogen en los contratos por cada día de retraso. ¿No es obvio que es del interés de los contratistas cumplir los plazos de ejecución, y así minimizar los gastos mensuales fijos y la aplicación de multas? Además, el Inversor ha de tener una visión amplia y global, buscando el interés social al realizar las inversiones. ¿Alguien duda de que, si los contratistas consiguen realizar de manera exitosa su negocio, el sector de la construcción se fortalecerá y eso traerá beneficios al conjunto de la sociedad? A la vista de lo anterior, seguro que estamos de acuerdo en que, durante la ejecución de una inversión, lo deseable es una colaboración fluida entre todas las partes, de manera que se potencien los intereses comunes, en beneficio de todos. Además, en lo que se refiere a una construcción, es literalmente imposible para las partes prever a priori absolutamente todo, con lo que se hace más importante trabajar de la mano para resolver los problemas que han de surgir. Está más que comprobado que para solucionar un problema lo primero que hay que hacer es admitir que hay un problema. Negar la existencia del problema para evitar a toda costa aparecer como responsable, no hace más que empeorar la situación. Que cada uno reflexione y analice con honestidad sus actuaciones. como en lo del Black friday, el que esté libre de pecado que tire la primera piedra. Seguro que el 2016 nos traerá mucho más y mejor.

WARSZAWA. Na marginesie rozważań odnośnie globalizacji nie przestaje zastanawiać mnie, jak dalece straciliśmy z oczu sens niektórych z naszych świąt i zwyczajów, coraz bardziej ulegając pędowi za nie do końca lokalnymi modami. Wcale nie twierdzę, że to źle, ale zarazem nie uważam za wzorcową sytuacji, w której zupełnie zapominamy o istocie tego, kim przez całe lata byliśmy – i na szczęście wciąż jesteśmy – by zachowywać się niczym stado baranów bez własnego zdania. kiedy to się zaczęło? Nie wiem; faktem jest, że oto nagle wszyscy emocjonujemy się obchodami Halloween, poszukiwaniem miłości w Walentynki czy – absolutna nowość! – czyszczeniem karty kredytowej przy okazji Black friday. Wiadomo, możliwość skorzystania z nieprawdopodobnych obniżek na artykuły, których nie potrzebujemy (w tym kontekście przymiotnik “nieprawdopodobne” ma podwójne dno) stanowi pokusę zbyt silną, by jej nie ulec. kto jest bez winy, niech pierwszy rzuci kamieniem. Jak to zwykle bywa, z chwilą gdy zabraknie nam odpowiedniego dystansu i ostrości widzenia – tak łatwo wtedy o przesadę – przyjdzie czas na zmierzenie się z poważnym problemem. Obyśmy w Dzień Wszystkich Świętych nie musieli oglądać na cmentarzach wracających z halloweenowej zabawy indiwiduów przebranych za wampiry. Widok byłby nie tylko groteskowy, ale i smutny. W zupełności wystarczą nam ci, którzy mniemają, że kupno 14 lutego róży i czerwonego balonika w kształcie serca wynagradza dwanaście miesięcy zaniedbań i braku troski. Zjawisko zapominania o tym, kim w istocie jesteśmy, występuje także w biznesie. Skupmy się na branży budowlanej: ważne, by pamiętać, na jakich fundamentach opiera się nasza praca. Otóż polega ona na budowaniu; na realizacji inwestycji, które latami będziemy oglądać i z których równie długo będziemy korzystać. Dodatkowo zależy nam na długofalowej działalności i z tych właśnie względów my wszyscy, uczestnicy procesu inwestycyjnego, musimy mieć w każdym momencie jasność co do celu podejmowanych zobowiązań i na tym celu koncentrować wszelkie wysiłki. Nie zawsze łatwo pogodzić różne interesy poszczególnych

@polskaviva

stron, a teza o wspólnych zamiarach inwestora i wykonawcy wydaje się dość ryzykowna. Zatem… nieunikniona wojna? A czy ktoś obiecywał, że ten biznes będzie łatwym kawałkiem chleba? Pogłębiona analiza sytuacji dokonana z odpowiedniej perspektywy dowodzi jednak, że istnieje dużo więcej stycznych punktów, niż moglibyśmy początkowo sądzić. Inwestor zatrudnia inspektora nadzoru, aby zagwarantować właściwą jakość inwestycji. A czy wykonawcom nie zależy przypadkiem na zrealizowaniu robót przy zapewnieniu odpowiedniej jakości, co pozwala uniknąć dodatkowych wydatków poniesionych na przyszłe naprawy? Przestrzeganie terminów wykonania jest dla inwestora kluczowe, o czym świadczą wysokie kary umowne za każdy dzień opóźnienia. I znowu: czy w interesie wykonawców również nie leży zakończenie prac w terminie i ograniczenie w ten sposób miesięcznych kosztów stałych oraz kar finansowych? Poza tym realizacja inwestycji powinna być dla inwestora składową częścią szerokiej, globalnej wizji obejmującej dbałość o interes społeczny. czy ktoś wątpi, że sukcesy wykonawców, poprawiając kondycję branży, przekładają się na korzyści dla całego społeczeństwa? Z pewnością zgodzimy się więc co do tego, że należałoby życzyć sobie, by proces budowlany bazował na harmonijnej współpracy między stronami: służyłoby to ożywieniu wspólnych interesów. Z pożytkiem dla wszystkich. W budowlance nie da się przewidzieć a priori każdej bez wyjątku ewentualności, tym cenniejsza jest praca ramię w ramię, umożliwiająca rozwiązywanie nieuchronnie pojawiających się problemów. Dobitnie dowiedziono, że pierwszym krokiem do poradzenia sobie z problemem jest przyznanie, że ten istnieje. Zaprzeczanie tylko po to, by za wszelką cenę uniknąć odpowiedzialności prowadzi do pogorszenia sytuacji. Niech każdy uczciwie przeanalizuje i przemyśli swoje postępowanie. I tak jak w przypadku Black friday: kto jest bez winy, niech pierwszy rzuci kamieniem. Rok 2016 na pewno będzie lepszy. (Tekst przetłumaczony z języka hiszpańskiego). DOROTA TWARDO

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:38Página7

www.polskaviva.com

Andrzej Goławski, Presidente del consejo de Administración de Mostostal Warszawa

VARSOVIA. El 16 de noviembre de 2015, por decisión del consejo de Supervisión de Mostostal Warszawa, Andrzej Goławski fue nombrado para el cargo de Presidente del consejo de Administración de la empresa. También es miembro del consejo Supervisor en Mostostal Power Development Sp. z o.o. Andrzej Goławski, nacido en 1972, es ingeniero civil de formación, graduado de la Universidad Tecnológica de Poznań y Universidad Tecnológica de Aalborg en Dinamarca. En 2007, recibió el título de Máster en Administración y Dirección de Empresas (MBA) en la Universidad Económica en Poznań en la cooperación con la Universidad Estatal de Georgia en Atlanta. En 2010, terminó programa de Strategic Leadership Academy (Academia de Liderazgo Estratégico) organizado por IcAN Institute (Instituto canadiense Internacional Administración de Empresas). Desde el comienzo de su carrera, ha trabajado en la industria de la construcción. Trabajó para el Grupo Budimex, incluso como Director Regional desde el año 2002. En 2008, fue nombrado Director de la construcción General División Oeste. En 2011, como parte de la implementación de la estrategia de diversificación de la cartera de Grupo Budimex, tomó la responsabilidad de desarrollar nuevas áreas de negocio y fue nombrado a la función del Director de la construcción, para crear la División de Energía y Industria de construcción. También fue miembro de la comisión Ejecutiva del Budimex y representante de esta empresa. Su experiencia y vasto conocimiento de la industria de construcción son la base sólida para la aplicación de la estrategia de desarrollo adoptada por Mostostal Warszawa SA, que consiste en el fortalecimiento de posición de la empresa como líder en construcción en Polonia. El actual consejo de Mostostal Warszawa está formado tambíen por: Miguel ángel Llo-

rente Heras - Vicepresidente, José ángel Andrés López - Vicepresidente, carlos Resino Ruiz - miembro del consejo de Administración y Jacek Szymanek - miembro del consejo de Administración.

Andrzej Goławski Prezesem Mostostal Warszawa

Andrzej Goławski, presidente del consejo de administración de Mostostal Warszawa S.A.. MW Andrzej Goławski, Prezes Zarządu Mostostal Warszawa S. A.

WARSZAWA. W dniu 16 listopada 2015 r. decyzją Rady Nadzorczej Mostostal Warszawa SA, Andrzej Goławski został powołany na stanowisko Prezesa Zarządu Spółki. Andrzej Goławski od początku pracy zawodowej jest związany z branżą budowlaną. Przez 18 lat pracował dla Grupy Budimex, w której od roku 2002 pełnił funkcję Dyrektora Rejonu. Od 2008 roku Dyrektor Oddziału Budownictwa Ogólnego Zachód. W 2011 roku realizując strategię dywersyfikacji portfela grupy Budimex, był odpowiedzialny za rozwój nowych obszarów biznesowych i objął stanowisko Dyrektora Budownictwa, tworząc Dywizję Budownictwa Energetycznego i Przemysłowego. Był również członkiem komitetu Wykonawczego Budimex S.A. oraz Prokurentem Spółki. Z wykształcenia jest inżynierem budownictwa, absolwentem Politechniki Poznańskiej i Technical University of Aalborg w Danii. W 2007 roku uzyskał tytuł MBA na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu, przy współpracy z Georgia State University z Atlanty. W 2010 roku ukończył program Strategic Leadership Academy, organizowany przez IcAN INSTITUTE. Jego doświadczenie oraz ogromna wiedza dotycząca branży budowlanej są solidnymi podstawami do realizacji przyjętej przez Mostostal Warszawa SA strategii rozwojowej, która zakłada umocnienie pozycji wiodącej firmy budowlanej w Polsce. W skład obecnego Zarządu Spółki Mostostal Warszawa wchodzą także: Miguel ángel Heras Llorente – Wiceprezes Zarządu, José ángel Andrés López – Wiceprezes Zarządu, carlos Resino Ruiz – członek Zarządu i Jacek Szymanek – członek Zarządu.

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página8

EDITORIAL - OD REDAkcJI POLSKAVIVA.COM

@polskaviva

cambio a medias VARSOVIA. Puede decirse que el bipartidismo que ha regido el panorama político español durante las últimas décadas ha sufrido una contundente derrota: el Partido Popular ha experimentado un enorme descenso pasando de 186 diputados a 123 –ha perdido la mayoría absoluta- y el Partido Socialista Obrero Español ha cosechado los peores resultados en su historia pasando de 110 escaños a 90. A ello hay que sumar la entrada con fuerzo de los nuevos partidos emergentes: Podemos, partido de izquierda populista y que aúna sectores radicales, antisistema y cercanos al chavismo se ha situado como tercer grupo con 69 diputados. Un salto que le coloca disputando la hegemonía en la izquierda al mismo PSOE, dueño y señor de la misma hasta la fecha. Por su parte, ciudadanos, que se ha situado como un grupo de centro, ha alcanzo los 40 escaños. Por detrás de los cuatro grandes partidos nacionales quedan

un grupo de formaciones políticas nacionalistas, independentistas y una cada vez más débil formación comunista que languidece en un eterno desaparecer. Así, Ezquerra Republicana de catalunya, ERc, queda con 9 escaños, seguida de Democràcia i Llibertat con 8, formaciones independentistas catalanas. A continuación, los nacionalistas vascos del PNV han alcanzado los 6 deputados, Izquierda Unida tan solo dos. Los mismos que los independentistas vascos de Bildu y con tan solo uno los nacionalistas canaries de coalición canaria. Se reduce de este modo mucho el número de partidos con escaño en el congreso de los Diputados, se reduce el porcentaje de voto de los dos grandes partidos PP y PSOE, entran dos nuevos grupos con mucha fuerza: Podemos y ciudadanos…, pero ha vuelto a vencer el Partido Popular, seguido del Partido Socialista. Y queda un escenario realmente complicado para gobernar.

Toda la izquierda nacional junta –la gran alianza de izquierdas- no alcanza la mayoría absoluta (PSOE+Podemos+IU se quedan con 161 de 176), el centro-derecha tampoco (PP+ciudadanos llegan a 163). Las alianzas con independentistas catalanes o vascos se presentan imposibles en los dos grandes partidos y los nacionalistas solos no ayudan a llegar a la mayoría absoluta. Tan solo un gran pacto de estado, o al menos una abstención de PSOE –ciudadanos ya ha anunciado que se abstendrá- en la investidura de Mariano Rajoy como presidente reelegido posibilitarían una victoria de los populares por mayoría simple que les permitiría gobernar. Eso sí, si la mayoría absoluta de la anterior legislatura y con un panorama muy complicado, pero al menos se evitaría unas nuevas elecciones. Ahora solo cabe esperar que los que hasta aye reran enemigos antagónicos dejen de lado

sus diferencias y se centren en sus puntos en común para permitir que España sea un país gobernable. Al final, el bipartidis-

Niepełna zmiana

WARSZAWA. Można by rzec, że system dwupartyjny, który przez ostatnie dziesięciolecia niepodzielnie panował w hiszpańskiej polityce, poniósł sromotną klęskę. Poparcie dla Partii Ludowej (PP) drastycznie spadło, przekładając się już nie na 186, a 123 mandaty (utrata większości absolutnej), natomiast Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE) uzyskała najgorszy wynik w historii, zdobywając jedynie 90 miejsc w kongresie Deputowanych (110 w poprzednich wyborach). Do tego doszedł sukces nowych partii: Podemos [przyp. tłum. hiszp. „Możemy”], populistyczna lewicowa partia, zrzeszającą radykalne, antysystemowe sektory społeczne bliskie wenezuelskiemu chawizmowi, z 69 mandatami uplasowała się na trzecim miejscu. Ten skok poparcia pozwala rywalizować ugrupowaniu Podemos o pozycję lidera lewicy z samą PSOE – dotychczasowym panem i władcą lewej strony sceny politycznej. Z kolei centroprawicowa partia ciudadanos [przyp. tłum. hiszp. „Obywatele”] wprowadzi do kongresu 40 deputowanych. Za czterema największymi partiami ogólnokrajowymi znajdują się ugrupowania nacjonalistyczne i niepodległościowe oraz słabną-

ca frakcja komunistów, która dogorywa jeszcze na scenie politycznej. I tak, jeśli chodzi o katalońskie ugrupowania niepodległościowe: Republikańska Lewica katalonii (ERc) uzyskała 9 mandatów, a tuż za nią uplasowała się Demokracja i Wolność z 8 mandatami. Następnie do kongresu Deputowanych weszli baskijscy nacjonaliści z partii PNV z 6 deputowanymi oraz Zjednoczona Lewica (IU) z zaledwie dwoma. Taki sam wynik uzyskali baskijscy separatyści z Bildu. Ledwie jeden mandat przypadł nacjonalistycz-

nej koalicji kanaryjskiej. W ten sposób znacznie mniej partii wchodzi do kongresu Deputowanych, zmniejsza się procent głosów oddanych na dwie największe partie PP i PSOE, z wielką siłą pojawiły się dwa nowe ugrupowania Podemos i ciudadanos… A jednak po raz kolejny zwycięża PP, a drugie miejsce zajmuje PSOE. To wszystko sprawia, że utworzenie rządu będzie bardzo trudne. Zjednoczenie wszystkich ugrupowań lewicowych – wielki sojusz lewicy – nie daje tym par-

tiom większości bezwzględnej (PSOE + Podemos + IU = 161 na 176 mandatów). Podobnie w przypadku koalicji centroprawicowej (PP + ciudadanos mają łącznie 163 mandaty). Jakikolwiek sojusz dwóch największych partii z katalońskimi separatystami czy Baskami wydaje się niemożliwy, a sami nacjonaliści nie wystarczą do uzyskania większości bezwzględnej. Jedynie wielkie porozumienie lub przynajmniej wstrzymanie się PSOE – ciudadanos już to zapowiedziało – w trakcie głoso-

mo perdió anoche, pero la política nacional y el Gobierno sigue dependiendo de los mismos. POLSKAVIVA

wania nad wotum zaufania dla ponownie wybranego na stanowisko premiera Mariano Rajoya przyniesie zwycięstwo ludowcom, którzy uzyskają w kongresie Deputowanych zwykłą większość i będę mogli utworzyć rząd. Nie ma już mowy o większości bezwzględnej z poprzedniej kadencji, sytuacja powyborcza jest skomplikowana, lecz przynajmniej można by uniknąć przyspieszonych wyborów. W tej chwili pozostaje mieć nadzieje, że ci, którzy jeszcze wczoraj byli politycznymi przeciwnikami, wzniosą się ponad wszelkie różnice i skupią się na tym, co ich łączy – dla dobra Hiszpanii. System dwupartyjny w tych wyborach poniósł klęskę, lecz ciągle wpływa na kształt rządu i polityki krajowej. (Tekst przetłumaczony z języka hiszpańskiego)

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página9

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página10

DEREcHO - PRAWO

POLSKAVIVA.COM

Obligaciones alimenticias Juan Antonio Godoy, abogado del despacho Varés & Asociados

VARSOVIA. El timbre de la puerta sonó en la casa de los padres de Javier, estudiante de último año de Biología en la Autónoma de Madrid. Dado que se encontraba solo, bajó la música –sonaba a todo volumen “La madre de José”, de El canto del Loco- y fue a abrir. Era el cartero, con un envío certificado a su nombre. Un gran sobre blanco, que parecía contener bastantes hojas, y que venía de un juzgado. Extrañado, firmó en el terminal electrónico portátil, cerró la puerta y allí mismo, de pie en el recibidor, abrió la carta. Según leyó las primeras líneas, notó por un instante que sus piernas se aflojaban. casi se había olvidado ya de Agnieszka, la chica con la que anduvo saliendo el año anterior durante su estancia de Eras-

mus en Varsovia… Escenas parecidas a esta se repiten todos los años en distintos sitios de España. El espectacular desarrollo de las relaciones –económicas, políticas. educativas- ha tenido, entre otras consecuencias, una significativa proliferación de nacimientos de parejas mixtas hispano-polacas, y así, una creciente cantidad de demandas por alimentos entre un país y el otro. consciente de la importancia de este tipo de reclamaciones y de las dificultades que su tramitación suponía el hecho de que el deudor residiera en otro país, la UE ha ido produciendo normas tendentes a facilitarlas cada vez más. A día de hoy, el ejemplo más acabado lo constituye el Reglamento 4/2009 en materia de obligaciones alimenticias, que Javier acabará conociendo como la palma de su mano. Esta norma tiene por objeto simplificar la reclamación de la

prestación por alimentos, es decir la ayuda a un familiar -no sólo, pero principalmente a hijos por sus padres- para cubrir, en caso de necesidad, sus gastos de sustento, habitación, vestido, sanidad y educación. con ese fin, regula varios puntos: la competencia judicial internacional –qué tribunales deben entender de asunto-, la ley aplicable, la ejecución de las resoluciones, y por último, en qué manera deben cooperar las autoridades de los distintos Estados Respecto al primero de ellos –el de la competencia- el reglamento prevé que podrán entender del asunto los juzgados del país de residencia habitual del demandado o del acreedor. Ahora bien, en el caso de que la demanda de alimentos fuera accesoria a otras (por ejemplo, a una demanda de paternidad), entonces pasa a ser competente también el Estado en donde se esté sustanciando dicha pre-

tensión principal. Ello salvo si dicha competencia viene dada únicamente por la nacionalidad de una de las partes. ¿Y qué ley deberá aplicarse en ese caso? Para contestar a esto, el reglamento nos envía a otro convenio, el Protocolo de La Haya de 2007, que en su artículo 3 establece como norma general el que las obligaciones alimenticias se rijan por la ley del Estado de la residencia habitual del acreedor. No obstante, si el acreedor cambia de Estado de residencia habitual, pasará a aplicarse la ley de ese nuevo país desde el momento en que se produzca el cambio. El Reglamento 4/2009 prevé también un sistema simplificado para que las resoluciones de uno de los Estados miembros puedan ejecutarse en otro de la manera más ágil posible. como sucede con otros títulos ejecutivos de ámbitos diferentes, la legislación de la UE hace que las sentencias sean ejecutables

@polskaviva

sin necesidad de previa obtención de su homologación. La simplicidad llega hasta el punto de que, en principio, ni siquiera hace falta presentar en el juzgado del país de ejecución la traducción del título que se pretende hacer valer, bastando en su lugar la aportación de un formulario tipo, previsto en la norma, que el órgano del país de origen deberá emitir. A pesar de los obstáculos prácticos de la aplicación de estas previsiones, la tendencia lo es hacia una creciente colaboración entre Estados, también en esta materia. Importa saber que cada vez en menor medida puede ponerse tierra de por medio en estos casos. como pronto comprobará Javier, el brazo de la Justicia es largo. Nota: los nombres propios, los personajes y las acciones que aparecen en este artículo son inventados. cualquier coincidencia con la realidad es mera casualidad.

Zobowiązania alimentacyjne

WARSZAWA. Do domu rodziców Javiera, studenta ostatniego roku biologii na Uniwersytecie Autonomicznym w Madrycie, zadzwonił dzwonek. Javier akurat był sam. Ściszył więc muzykę – „La Madre de José” zespołu El canto del Loco włączona była na cały regulator – i poszedł otworzyć. Za drzwiami stał listonosz, który wręczył mu adresowany do niego list polecony. Była to duża biała koperta, a w niej, jak się zdawało, sporo papieru. Wysłano ją z sądu. Zdziwiony pokwitował odbiór podpisem elektronicznym, zamknął drzwi i natychmiast, stojąc jeszcze w przedpokoju, rozerwał kopertę. kiedy zaczął czytać, poczuł, że uginają się pod nim kolana. Zdążył już prawie zapomnieć o Agnieszce – dziewczynie, z którą chodził w zeszłym roku podczas Erasmusa w Warszawie… Do podobnych scen dochodzi rokrocznie w wielu miejscach w Hiszpanii. Jedną z licznych konsekwencji spektakularnego rozwoju relacji gospodarczych, politycznych i edukacyjnych jest wzrost wskaźnika urodzeń wśród par hiszpańsko-polskich, a co za tym idzie, coraz większa liczba pozwów alimentacyjnych wysyłanych z jednego kraju do drugiego. Unia Europejska, świadoma tego, jak ważne są te roszczenia i jak skomplikowane jest ich dochodzenie, kiedy dłużnik zamieszkuje na terenie inne-

go kraju, wydaje rozporządzenia mające na celu uprościć dochodzenie należności. Na dzień dzisiejszy najpełniejszym przykładem tych działań jest Rozporządzenie nr 4/2009 w sprawie zobowiązań alimentacyjnych. Javier przekona się o tym na własnej skórze. Rozporządzenie to zakłada uproszczenie dochodzenia należności z tytułu zobowiązań alimentacyjnych, czyli pomocy członkom rodziny – najczęściej dzieciom – ze strony rodziców na pokrycie, w razie konieczności, kosztów utrzymania, opłat mieszkaniowych, ubrania, lec-

zenia czy edukacji. W tym celu, rozporządzenie określa: jurysdykcję międzynarodową, to znaczy, kompetencje sądu, prawo właściwe, wykonanie orzeczeń, a także zakres współpracy władz poszczególnych państw. Jeśli chodzi o kompetencję, rozporządzenie przewiduje, że jurysdykcję do rozpoznawania spraw ma sąd zwykłego miejsca pobytu pozwanego lub wierzyciela. Jednakże w przypadku, gdy sprawa dotycząca zobowiązań alimentacyjnych jest związana z innym postępowaniem (np. o ustalenie ojcostwa), wówczas kompetentny staje się

sąd w tym państwie, gdzie rozpatrywane jest żądanie główne, pod warunkiem, że kompetencja nie wynika jedynie z obywatelstwa stron. Jakie prawo jest właściwe w takiej sytuacji? Z tym pytaniem rozporządzenie odsyła nas do innego dokumentu, do protokołu haskiego z 2007 roku, który w artykule 3 stwierdza, iż zobowiązania alimentacyjne podlegają prawu państwa, w którym wierzyciel ma zwykłe miejsce pobytu. W przypadku zmiany miejsca pobytu wierzyciela prawo państwa, w którym ma on nowe zwykłe miejsce pobytu,

stosuje się od momentu tej zmiany. Rozporządzenie nr 4/2009 wprowadza ponadto uproszczoną procedurę, tak aby orzeczenie wydane przez jeden kraj UE jak najskuteczniej mogło być wykonane w innym. Podobnie jak w przypadku innych tytułów egzekucyjnych, prawodawstwo UE przewiduje, że orzeczenia są wykonalne bez konieczności ich uprzedniego ujednolicania. Uproszczenia idą tak daleko, że nie wymaga się nawet przedstawienia przed sądem kraju wykonania tłumaczenia pism, które mają być rozpatrzone. W ich miejsce wystarczy dostarczyć stosowny formularz przewidziany w rozporządzeniu, który państwo pochodzenia zobowiązane jest wydać. Mimo trudności natury praktycznej stosowania tych przepisów, również na tym obszarze widoczna jest tendencja rosnącej współpracy między państwami członkowskimi. Warto wiedzieć, że w coraz mniejszym stopniu sprawy o alimenty dają się zamieść pod dywan. Ramię sprawiedliwości jest długie – o czym już wkrótce przekona się Javier. Uwaga: nazwy własne, bohaterowie i wydarzenia pojawiające się w niniejszym artykule są fikcyjne. Jakakolwiek zbieżność z rzeczywistością jest najzupełniej przypadkowa. (Tekst przetłumaczony z języka hiszpańskiego)

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página11

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página12

REPORTAJE 12

POLSKAVIVA.COM

@polskaviva

La cracovia patriótica de Piłsudski

VARSOVIA. El pasado 11 de noviembre de 2015 Polonia celebró, de nuevo, el Día de la Independencia; su festividad más importante. La que ofrecemos a los lectores es una miscelánea fotográfica de cracovia de los fotógrafos españoles Ana Isabel casasola y fernando Vaquero Oroquieta, cuyo hilo conductor es el patriotismo que rezuman sus calles y monumentos y las huellas del Mariscal Józef Piłsudski en la ciu-

dad en la que descansa. La historia de Polonia es la de un pueblo unido por su lengua, la religión católica y el patriotismo; superando diversas particiones territoriales, la represión de las potencias ocupantes, las insurrecciones nacionales de 1830 y 1863, y múltiples masacres y combates. Recobrada en 1918, al térm i n o d e l a P r i m e r a Gu e r r a Mundial, el Mariscal de Polonia

Escaparate de una librería de viejo del barrio antiguo de cracovia con publicaciones de los días de la independencia. Józef Piłsudski siempre presente. fERNANDO VAQUERO Witryna księgarni w starej dzielnicy Krakowa z publikacjami z czasów odzyskiwania niepodległości. Zawsze obecny Józef Piłsudski.

El coautor del reportaje desplegando la bandera nacional en lo alto del montículo de 34 metros elevado en memoria del héroe de la independencia kosciuszko. Salwator. fERNANDO VAQUERO Współautor reportażu trzymający polską flagę na szczycie mierzącego 34 metry kopca ku czci bohatera walk o niepodległość Tadeusza Kościuszki.

Józef Piłsudski desempeñó un papel decisivo en la consolidación de la República Polaca. Ya en 1937, el día 11 de noviembre fue declarado fiesta Nacional. Tras la agresión nazi-soviética, que originó la Segunda Guerra Mundial, tanto esta celebración, como el reconocimiento a la figura del Mariscal, fueron prohibidos entre 1939 y 1989. caído el régimen comunista, el 11 de noviembre fue recobra-

do como día de la independencia, a la vez que la figura del Mariscal, de muchos de sus colaboradores, y de los miles de polacos ejecutados por los soviéticos y los comunistas polacos, fueron rehabilitados; acrecentándose entre la población polaca el interés por su papel histórico y la memoria nacional, tan maltratada por los totalitarismos que ocasionaron a esta nación centro-europea varios millones de muertos.

cracovia siempre ha sido la capital espiritual, cultural y científica de Polonia. Por ello, el 11 de noviembre se celebra de manera discreta, pero también con indisimulado orgullo; tanto desde los poderes públicos, como desde múltiples instancias particulares. FERNANDO VAQUERO O. (*) Este artículo fue publicado previamente en el periódico ‘La Tribuna del País Vasco’

Mausoleo del presidente Lech kaczynski y de su esposa María, fallecidos en accidente aéreo en Smolensk en 2010. cripta de la catedral de Wawel. fERNANDO VAQUERO Miejsce pochówku prezydenta Lecha Kaczyńskiego oraz jego małżonki Marii, poległych w katastrofie lotniczej w Smoleńsku w 2010 roku. Krypta w katedrze na Wawelu.

Memorial de Józef Piłsudski inaugurado el 10 de noviembre de 2008 junto al de la Legión Polaca que combatió en la Primera Guerra Mundial. ANA ISABEL cASASOLA Pomnik ku czci Józefa Piłsudskiego odsłonięty 10 listopada 2008 roku razem z monumentem upamiętniającym Legiony Polskie walczące w czasie I wojny światowej.

Torre del antiguo Ayuntamiento de la Plaza Mayor de cracovia. Engalanada para las celebraciones del 11 de noviembre de 2015. fERNANDO VAQUERO

Wieża starego ratusza na rynku głównym w Krakowie ozdobiona na obchody dnia 11 listopada 2015 roku.

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página13

REPORTAż

www.polskaviva.com

Patriotyczny kraków Piłsudskiego

WARSZAWA. Jedenastego listopada 2015 roku Polska, po raz kolejny, obchodziła Dzień Niepodległości – najważniejsze święto w kraju. Naszym czytelnikom przedstawiamy kolaż fotografii z krakowa autorstwa hiszpańskich fotografów Any Isabel casasoli oraz fernando Vaquero Oroquiety.. Motywem przewodnim są emanujący z ulic i zabytków krakowa patriotyzm oraz ślady marszałka Józefa Piłsudskiego w mieście

jego pochówku. Dzieje Polski to historia narodu połączonego wspólnym językiem, religią katolicką i patriotyzmem, potrafiącego przetrwać mimo niejednokrotnych rozbiorów, represji ze strony okupujących potęg, nieudanych powstań narodowych z roku 1830 i 1863 oraz licznych wojen i pogromów. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, wraz z zakończeniem I wojny światowej,

marszałek Józef Piłsudski odegrał kluczową rolę w odbudowie Rzeczypospolitej Polskiej. Już w 1937 roku dzień 11 listopada ustanowiono świętem narodowym. W wyniku agresji nazistowsko-sowieckiej, która zapoczątkowała II wojnę światową, w latach 1939-1989 uroczystość ta, podobnie jak kult Marszałka, była zakazana. Po upadku reżimu komunistycznego, dzień 11 listopada

znów stał się świętem narodowym. Wróciła również pamięć o Marszałku, licznych osobach z nim związanych oraz o tysiącach Polaków zamordowanych przez sowietów i polskich komunistów. Dzięki temu wśród polskiego społeczeństwa wzrosły zainteresowanie rolą, jaką ludzie ci odegrali w historii, oraz pamięć narodowa – tak ciemiężona przez totalitaryzmy, które kosztowały ten środkowoeuropejski

naród miliony istnień. kraków zawsze był duchową, kulturalną i naukową stolicą Polski. Z tego powodu dzień 11 listopada obchodzony jest tam w sposób dyskretny, acz z nieukrywaną dumą – zarówno przez władze miasta, jak i przez liczne organizacje pozarządowe. (Tekst przetłumaczony z języka hiszpańskiego)

(*) Artykuł ten ukazał się w gazecie „La Tribuna del país Vasco”

Museo de la República Popular de Polonia, en Nowa Huta. Acoge en sus sótanos unas formidables instalaciones antinucleares características de la guerra fría. fERNANDO VAQUERO Muzeum Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w Nowej Hucie. W piwnicach mieści się schron antynuklearny, charakterystyczne dla okresu zimnej wojny.

El coautor junto al monumento, muy rico en simbolismo, a Solidaridad en Nowa Huta; la ciudad ideal comunista. ANA ISABELA cASASOLA Współautor przy pełnym symboliki pomniku Solidarności w Nowej Hucie – idealnym mieście komunizmu.

Grupo escultórico de la Legión Polaca, junto al memorial del Mariscal en cracovia. A sus pies, el estribillo de una de sus canciones de guerra. ANA ISABEL cASASOLA

Pomnik upamiętniający Legiony Polskie, w pobliżu monumentu marszałka Józefa Piłsudskiego w Krakowie. U stóp widnieje fragment pieśni I Brygady Legionów Polskich.

Uno de los escasos bustos de Lenin que pueden encontrarse en cracovia. En este caso, Museo de la República Popular de Polonia. ANA ISABEL cASASOLA

Jedno z nielicznych popiersi Lenina, jakie można zobaczyć w Krakowie, muzeum Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej.

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página14

SOcIEDAD

POLSKAVIVA.COM

@polskaviva

El “NO” como parte del camino

ZARAGOZA. En ocasiones, a lo largo de la vida, puede ser positivo no llegar a conseguir determinados objetivos inmediatos que nos proponemos. Aunque es complicado encajar un resultado negativo por la frustración que esto genera, con tiempo y perspectiva, algunos de estos fracasos pueden resultar en un balance positivo. Quienes han participado de manera activa en algún momento de su carrera profesional en procesos de selección, saben que es muy difícil ser seleccionado a la primera entrevista. Lo habitual es recibir varias negativas y descartes incluso en puestos de trabajo a los que a priori parecíamos destinados a conseguir. Incluso habiendo sido seleccionado para un puesto, no siempre resulta ser el adecuado y podemos no encajar en él. Puede suceder que no superemos el periodo de prueba o simplemente darnos cuenta del error cometido y volver a la búsqueda de nuevas oportunidades. Un error frecuente sobre los procesos de selección es pensar que se busca a los profesionales con más capacidad y potencial, sin importar su orientación e intereses. Pero un proceso de selección adecuado no solo sirve para seleccionar potencial y experiencia, sino para adecuar la necesidad del puesto con la persona que lo va a ocupar. El mismo nombre para una vacante puede ser muy diferente en función de la empresa, el sector o el tipo de gestión de la misma. Y encontrar a la persona adecuada no solo es positivo para la empresa, sino también para el desarrollo personal y profesional de la persona. Personalmente, he participado en procesos de selección en los que el puesto resultó ser muy diferente a la apariencia inicial. La publicación de una oferta y una entrevista telefónica pueden lanzar una idea un tanto errónea de un puesto de trabajo. Es importante que durante la entrevista se trate de ser honesto, de esta manera traslademos la realidad de nuestros intereses y objetivos laborales de manera clara. Un mal entendimiento sobre la realidad del puesto puede hacernos acabar trabajando en un puesto que nos haga infelices y que no consiga aportarnos las experiencias necesarias para tener el desarrollo profesional deseado. Un buen entrevistador debe de tener la capacidad de ver si el candidato para el puesto es realmente el adecuado, porque

A lo largo de la vida son muchas las veces en las que recibimos un no como respuesta. INTERNET W życiu niejednokrotnie spotykamy się z odpowiedzią odmowną.

de no ser así la persona seleccionada no solo restará productividad al departamento de destino, sino que le serán limitadas las oportunidades futuras de desarrollo. Un profesional de la gestión de los recursos humanos, tiene que velar no solo por la productividad inmediata de la empresa, sino por el desarrollo de las personas, lo cual eventualmente revierte en la productividad a medio y largo plazo de la empresa. No solo las funciones de un puesto de trabajo pueden ser diferentes, también la propia empresa, el sector, el tamaño… porque todo esto influye en el ritmo de trabajo, exigencia, grado de disponibilidad, organización funcional… No es lo mismo trabajar en una gran empresa del sector energético, que hacerlo en una startup del sector informático. Ambas demandarán habilidades muy diferentes de los profesionales que trabajen con ellos ocupando lo que a priori puede parecer el mismo puesto de trabajo. En las compañías más consolidadas y con grandes estructuras organizativas, las funciones suelen estar muy definidas y procedimentadas. Por otro lado una empresa que está arrancando suele necesitar trabajadores que gestionen funciones muy diversas y de manera más transversal. No hay empresas ni posiciones mejores ni peores, solo hay perfiles profesionales que se ajustan más a unas que a otras. Y es aquí donde hay que tratar de

Es muy importante aprender de las negativas y buscar la salida y el aprendizaje. MARcOS GASPARUTTI / fLIckR Bardzo ważne jest wyciąganie wniosków, szukanie innych możliwości i ciągły rozwój.

ser honestos con las aspiraciones profesionales tratando de tomar las decisiones que mejor se alineen con las mismas. No siempre se tiene la suerte de poder elegir la empresa ni el puesto en el que se va a trabajar, y mucho menos a los inicios de la carrera profesional, pero sí que teniendo las ideas claras podemos tomar decisiones que estén más orientadas hacia el objetivo final. Si una persona quiere dedicarse a gestionar proyectos de ingeniería a nivel internacional, seguramente no crea que sea buena idea prepararse unas oposiciones a nivel municipal.

Pensar en todas esas personas que han sido rechazadas en algún momento profesional y que debido a ello han conseguido cosas apasionantes tales como montar su propia empresa, escribir un libro o, porque no, aprender un idioma. Estas personas seguramente lo consiguieron porque no encajaron para determinados puestos de trabajo para los que fueron entrevistados. El no ser seleccionados o incluso ser despedidos, posiblemente les permitiría concentrarse en lo que poco a poco fueron descubriendo que era lo que realmente querían. El “NO” les permitió replan-

tearse otras opciones y ser más exitosos en la consecución de sus intereses. No siempre una derrota es negativa, según el momento y el lugar puede servir para reflexionar y enfocar las cosas de manera más positiva. con el tiempo, estoy seguro de que muchos pueden pensar “que habría pasado si hubiese trabajado en aquella empresa…” y seguramente que, lo que inicialmente se veía como una derrota, con el tiempo y perspectiva se ve como un momento de inflexión que arrojó los resultados positivos actuales. HÉCTOR ARTO

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página15

SPOŁEcZEńSTWO Porażka drogą do sukcesu www.polskaviva.com

SARAGOSSA. Bywa, że porażki w realizacji naszych życiowych celów, wychodzą nam na dobre. Oczywiście frustracja powoduje, że niełatwo pogodzić nam się z niepowodzeniem, lecz z biegiem czasu niektóre rozczarowania mogą przerodzić się w historię z happy endem. ci, którzy na pewnym etapie kariery aktywnie uczestniczyli w procesie rekrutacyjnym, wiedzą, jak trudno zostać wybranym już po pierwszej rozmowie kwalifikacyjnej. Zazwyczaj kilkakrotnie otrzymujemy odpowiedź negatywną, nawet jeśli ubiegamy się o miejsce, do którego a priori wydawało nam się, że jesteśmy stworzeni. A jeśli już nas wybrali, czasem okazuje się, że dane stanowisko nie jest dla nas odpowiednie, nie potrafimy się do niego przystosować. Może się zdarzyć, że nie przetrwamy okresu próbnego lub po prostu zdamy sobie sprawę, że popełniliśmy błąd i na powrót zaczniemy szukać nowych możliwości. częstym błędem przy procesach rekrutacyjnych jest założenie, że poszukiwani są pracownicy o wysokich kwalifikacjach i dużym potencjale. Nie zważa się natomiast na ich specjalizację czy zainteresowania. A przecież właściwy proces rekrutacyjny nie służy jedynie stawianiu na potencjał i doświadczenie. Powinien on wyłonić odpowiednią osobę na właściwe sta-

La diferencia entre éxito y fracaso puede ser muy pequeña. PIxABAY Różnica między sukcesem a porażką może być bardzo niewielka.

nowisko. Już sama nazwa wakatu może się znacznie różnić w zależności od firmy, sektora lub sposobu zarządzania zasobami ludzkimi. Znalezienie właściwego pracownika nie tylko przynosi korzyść firmie, lecz także pozytywnie wpływa na rozwój osobisty i zawodowy zatrudnianej osoby. Osobiście uczestniczyłem w rozmowach kwalifikacyjnych na stanowiska, które okazywały się znacząco inne, niżby się mogło wydawać. Opublikowana oferta i rozmowa telefoniczna mogą stworzyć mylne wyobrażenie na temat danego miejsca pracy. Ważne, aby w trakcie rozmowy o pracę starać się być szczerym. W ten sposób wyraźnie komunikujemy nasze prawdziwe zainteresowania i cele za-

wodowe. Niewłaściwe zrozumienie natury danego stanowiska może spowodować, że trafimy do pracy, z której nie będziemy zadowoleni i która nie wzbogaci nas w oczekiwane doświadczenia, jakich poszukujemy na drodze rozwoju zawodowego. Dobry rekruter powinien dostrzec, czy kandydat nadaje się na dane stanowisko, ponieważ w przeciwnym razie nowy pracownik nie tylko obniży wydajność działu, do którego został skierowany, lecz również utraci możliwość przyszłego rozwoju. Osoba zarządzająca zasobami ludzkimi musi czuwać nad bezpośrednim rozwojem firmy, a przede wszystkim nad rozwojem pracowników, którzy ostatecznie przyczyniają się do zwiększenia produktywności w

perspektywie średnio- i długoterminowej. Dane stanowisko może się różnić nie tylko wymaganymi obowiązkami, ale i samą firmą, sektorem czy rangą przedsiębiorstwa. Wszystko to wpływa na rytm pracy, na wymagania, stopień dyspozycyjności i organizację pracy. czym innym jest praca w wielkim przedsiębiorstwie w przemyśle energetycznym, czym innym zaś w startupie w branży informatycznej. W tak różnych miejscach wymagane będą od pracowników zupełnie inne umiejętności, niż a priori sugeruje tak samo nazwane stanowisko. Obowiązki w przedsiębiorstwach o silnej pozycji na rynku, z rozbudowanymi strukturami organizacyjnymi zwykle są bardzo szczegółowo określone. Młode firmy, natomiast, z reguły potrzebują pracowników, którzy mogliby pełnić różne funkcje w sposób bardziej elastyczny. Nie ma lepszych lub gorszych firm czy stanowisk. Wszystko zależy od odpowiedniego dopasowania miejsca pracy do profilu pracownika. Należy określić własne aspiracje zawodowe w sposób szczery, aby podejmowane decyzje w jak największym stopniu się z nimi pokrywały. Nie zawsze mamy możliwość wyboru firmy czy stanowiska pracy, zwłaszcza na początku kariery, jednak mając sprecyzowane oczekiwania, jesteśmy w stanie podejmować decyzje

bardziej ukierunkowane w stronę naszego ostatecznego celu. Jeśli ktoś chciałby zarządzać międzynarodowymi projektami inżynieryjnymi, z pewnością nie będzie przygotowywał się do pracy w urzędzie gminy. Pomyślmy o tych wszystkich ludziach, którzy na pewnym etapie kariery usłyszeli „NIE” i dzięki temu osiągnęli wspaniały sukces: założyli własną firmę, napisali książkę lub, czemuż by nie, nauczyli się języka. Udało im się to właśnie dlatego, że nie powiodła im się praca na stanowisku, o jakie się ubiegali. Dzięki temu mogli skupić się na tym, co z biegiem czasu okazało się ich powołaniem dlatego, że kiedyś nie zostali przyjęci do pracy, a może nawet zostali zwolnieni. Ludzi ci usłyszeli „NIE”, co skłoniło ich do zastanowienia się nad innymi możliwościami i sprawiło, że z większym powodzeniem podążali za swoimi zainteresowaniami. Nie zawsze porażka jest czymś negatywnym. W zależności od czasu i miejsca może skłonić nas do refleksji i bardziej optymistycznego spojrzenia na sytuację. Jestem przekonany, że z biegiem czasu wielu z nas myśli: „co by to było, gdybyśmy zostali w tamtym miejscu…” i z całą pewnością, co z początku zdawało się klęską, z dalszej perspektywy okazuje się punktem zwrotnym, który zaprowadził nas na drogę sukcesu. (Tekst przetłumaczony z języka hiszpańskiego)

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página16

INTERNAcIONAL 16

POLSKAVIVA.COM

@polskaviva

Malvinas: Argentina clama por el diálogo en un conflicto eterno

El secretario de la Emb. de Argentina, Miguel ángel cuña, y la Embajadora, la Exc. Patricia Salas. PV Sekretarz Ambasady Argentyny Miguel Ángel Cuña oraz Ambasador Argentyny Jej Ekscelencja Patricia Salas.

La presentación se celebró en un conocido centro de negocios de Varsovia. PV Prezentacja miała miejsce w znanym centrum biznesu w Warszawie.

VARSOVIA. El pasado 16 de diciembre se celebró el 50 aniversario de la ‘Resolución Ruda’ de la Organización de las Naciones Unidas –ONU- sobre el conflicto de las islas Malvinas. Una disputa territorial entre Argentina y Reino Unido que se prolonga desde 1833 con la toma del archipiélago por el país europeo. Para ofrecer su punto de vista del estado de la cuestión, la Embajada argentina en Polonia ofreció un almuerzo de trabajo

en Varsovia a diferentes representantes de medios de comunicación locales que contó con la presencia de la Embajadora de la Argentina, Patricia Salas, y del Secretario, Miguel ángel cuña. Además, este año 2015 se ha recrudecido la tensión entre ambos países debido al anuncio de la existencia de petróleo en la zona y a las licencias concedidas por Londres a tres petroleras británicas para perforar a tan solo 200 kilómetros de las

islas. Es decir, en las inmediaciones de Argentina. “Es una decisión ilegal por muchos motivos. Primero, si la soberanía de las islas Malvinas, Georgias del Sur y Sándwich del Sur está en discusión, significa que ningún país tiene la soberanía para poder conceder este tipo de permisos. Segundo, como la propia directiva de la ONU afirma, debe existir un ‘status quo’ que no varié el estado de la contienda, y tercero, el peligro

que entraña esa explotación para la Argentina es tal que solo cabe entenderlo como una provocación”, lamenta la Embajadora Salas. Las Malvinas, para los Argentinos, las falklands para los británicos, son un archipielago a escasos 500 kilómetros de las costas argentinas, que se asientan sobre su corteza continental, y a unos 12.000 de Londres. La historia se remonta al año de independencia de Argentina de España alrededor de 1820 y la entrega de la soberanía de las islas Malvinas, Georgias del Sur y Sándwich del Sur. Unas posesiones de ultramar inhabitadas. Al cabo de unos años, solo las primeras tuvieron una toma de posesión acompañada del asentamiento de población civil. En 1833 tropas británicas expulsaron a los argentinos que allí vivían y se anexionaron los tres conjuntos de islas. comenzó así un periodo de ocupación y traslado de habitantes desde Gran Bretaña, construcción de bases militares y un conflicto territorial que llevó a una desafortunada guerra entre ambos países en 1982 con la pérdida de casi un millar de vidas humanas. “Lo que nosotros hemos reclamado siempre es el diálogo al que Reino Unido se niega en redondo. Estamos abiertos a conversar y llegar a un acuerdo sobre la soberanía de las islas de cualquier tipo. Podemos contemplar cualquier tipo de propuesta, pero es que no quieren ni sentarse con nosotros. A pesar de que es la postura que aconseja la Asamblea de la ONU y que fue la acordada por la única resolución que existe de dicho organismo, La Resolución Ruda, de la que celebramos el 50 aniversario”, explica Patricia Salas. Precisamente, el Gobierno argentino basa sus argumentos en la legitimidad que le otorga dicha resolución y en varios motivos históricos. “Nunca las islas estuvieron habitadas por indígenas. De hecho, los primeros habitantes que hubo fueron argentinos. Después, los británicos los expulsaron y trajeron personas desde Reino Unido a vivir. Así, cuando en 2013 Londres decidió realizar el referéndum que preguntaba si la población quería ser británica o argentina fue una referéndum ilegal. Ya que, según las propias Naciones Unidas, dicha consulta debe hacerse entre la población indígena de una territorio colonizado. Y en este caso no se cumple

claramente”, argumenta Miguel ángel cuña. “El tema de las Malvinas es un problema que existe entre Argentina y Reino Unido que nos da mucha pena porque somos dos naciones amigas históricamente. De hecho, fueron el primer país que reconoció nuestra independencia. Por ello aún menos podemos entender su negativa a dialogar”, lamenta Salas. Somos conscientes de que es un caso de “colonización” muy especial y que al mismo tiempo es una cuestión bilateral, pero contamos con un gran respaldo internacional que apoya nuestra reclamación al diálogo y la negociación, continúa la embajadora. En 1968, con la ‘Resolución Ruda’ de la ONU comenzó un periodo de acercamiento en el que “hasta llegamos a redactar un documento en el que Reino Unido reconocía la soberanía argentina de las islas a falta de concretar la fecha de la devolución, pero no llegó a aplicarse” – relata cuña-. Un periodo de negociación que quedó roto con la invasión militar del archipiélago el 2 de abril de 1982, dando inicio a la ‘Guerra de las Malvinas’ entre la Argentina de la Junta Militar dictatorial y el Reino Unido de Margaret Thatcher. Un conflicto que acabó con más de 900 personas muertas, precipitó la caída de la dictadura en el país americano y fortaleció la posición de la primera ministra británica, que consiguió la reelección en las urnas por la victoria. Pero sobre todo, significó la ruptura de las negociaciones hasta hoy en día. “La Guerra fue el mayor error y más trágico de nuestra historia. Nunca debió ocurrir, pero no es justo apoyarse en ella para no dialogar eternamente”, reclama Patricia Salas. De momento, Londres se mantiene impasible ante las exigencias desde Buenos Aires y desde otros muchos foros que le invitan a sentarse, y mientras tanto hace oídos sordos y sigue concediendo licencias de pesca a barcos ingleses que esquilman los bancos de peces en la plataforma argentina, realizando maniobras militares con barcos con capacidad atómica, concediendo licencias a petroleras británicas para perforar con el riesgo que eso conlleva –solo basta recordar el caso reciente de British Petroleum en el Golfo de México, y prolongando eternamente una cuestión que en Argentina es de Estado. POLSKAVIVA

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página17

ŚWIAT

www.polskaviva.com

Niekończący się spór o Malwiny. Argentyna wzywa do dialogu

Antiguo mapa inglés que señala las Islas Malvinas con su nombre en español, no inglés. INTERNET Stara brytyjska mapa z podpisanymi wyspami - po hiszpańsku, nie po angielsku

WARSZAWA. Szesnastego grudnia miały miejsce obchody 50. rocznicy tzw. „Rezolucji Rudy” Organizacji Narodów Zjednoczonych [przyp. tłum. José María Ruda, ambasador Argentyny przy ONZ], dotyczącej konfliktu o Malwiny – sporu terytorialnego między Argentyną a Wielką Brytanią, który trwa od czasu zajęcia archipelagu przez Brytyjczyków w 1833 roku. celem przedstawienia argentyńskiego punktu widzenia, ambasada tego kraju w Polsce zorganizowała w Warszawie „roboczy obiad” dla przedstawicieli lokalnych mediów, na którym obecna była Ambasador Argentyny w Polsce, Patricia Salas, oraz Sekretarz, Miguel ángel cuña. W 2015 roku doszło do eskalacji napięć między stronami konfliktu, będącej pokłosiem informacji o występowaniu złóż ropy naftowej w pobliżu wysp oraz licencji wydanych przez Londyn trzem brytyjskim koncernom naftowym na jej wydobywanie w odległości zaledwie 200 km od wysp. To znaczy w pobliżu Argentyny. „Decyzja ta jest bezprawna z wielu względów. Po pierwsze, z perspektywy władz wysp Malwin, Georgii Południowej i Sandwichu Południowego, żaden kraj nie jest władny wydawać tego typu pozwolenia. Po drugie, w

myśl samej rezolucji ONZ-u, powinien być utrzymany „status quo”, aby nie powodować zaostrzania konfliktu. Po trzecie, zagrożenie dla Argentyny związane z eksploatacją ropy jest tak duże, że podobne zapowiedzi należy odczytywać jako prowokacyjne”, mówiła Ambasador Salas. Malwiny dla Argentyńczyków – falklandy dla Brytyjczyków, to archipelag położony zaledwie 500 km od wybrzeży Argentyny (osadzony z nią na jednej skorupie kontynentalnej) oraz prawie 12 000 km od Londynu. Historia sporu zaczęła się w roku uzyskania niepodległości przez Argentynę od Hiszpanii, około 1820 roku, oraz przekazania suwerenności wysp Malwin, Georgii Południowej i Sandwichu Południowego – niezamieszkałych terenów zamorskich. Z biegiem lat ludność cywilna osiedlała się jedynie na tych pierwszych. W 1833 roku wojska brytyjskie wypędziły Argentyńczyków zamieszkujących te ziemie, a następnie zaanektowaly trzy zespoły wysp. Tak rozpoczął się czas zajmowania wysp przez przybyszów z Wielkiej Brytanii, budowy baz wojskowych oraz sporu terytorialnego, który doprowadził do wojny między obydwoma państwami w roku 1982. Pochłonęła ona prawie

tysiąc ludzkich istnień. “Od początku wzywaliśmy do dialogu, którego Wielka Brytania kategorycznie odmawia. Jesteśmy gotowi do rozmów i zawarcia porozumienia dotyczącego jakiejkolwiek formy suwerenności tych wysp. Możemy rozważyć każdą propozycję, lecz problem w tym, że oni nie chcą nawet przystąpić do negocjacji, choć tego oczekiwałoby Zgromadzenie Ogólne ONZ-u, co więcej, byłoby to zgodne z postanowieniami jedynej rezolucji ONZ-u w tej sprawie, „rezolucji Rudy”, której pięćdziesięciolecie właśnie obchodzimy”, tłumaczyła Ambasador Salas. Rząd Argentyny uzasadnia swoją argumentację wspomnianą rezolucją oraz względami historycznymi. „Wyspy nigdy nie były zamieszkane przez ludność rdzenną. W istocie, pierwszymi mieszkańcami byli Argentyńczycy. Później zostali oni wypędzeni przez ściągających tam Brytyjczyków. I tak referendum przeprowadzone przez Londyn na wyspach w 2013 roku, w którym zadano ludności pytanie, do jakiego kraju chcieliby należeć, było nielegalne, ponieważ zgodnie z samym ONZ-em, tego typu referendum można zorganizować wśród ludności rdzennej skolonizowanego terytorium. W tym

Se cumplen 50 años de la Resolución Ruda. PV Mija pięćdziesięciolecie „Rezolucji Rudy”.

przypadku warunek ten wyraźnie nie został spełniony”, uzasadniał Miguel ángel cuña. “Bardzo martwi nas kwestia Malwin, ponieważ Argentyna i Wielka Brytania to historycznie kraje sobie przyjazne. Wszak to właśnie Wielka Brytania jako pierwsza uznała naszą niepodległość. Tym bardziej więc nie rozumiemy ich niechęci do dialogu”, skarżyła się Ambasador Salas. Mamy świadomość, że to szczególny przypadek „kolonizacji” oraz że jednocześnie jest to problem dwustronny, choć cieszymy się ogromnym wsparciem wspólnoty międzynarodowej w kwestii naszych żądań dialogu i negocjacji – mówiła dalej Ambasador. W 1968 roku, wraz z „rezolucją Rudy” ONZ-u nastąpił okres ocieplenia, kiedy „prawie udało nam się sporządzić dokument, w którym Wielka Brytania uznawała argentyńskie zwierzchnictwo nad wyspami, z powodu braku daty zwrotu, jednak nigdy nie wszedł on w życie”, mówił cuña. Negocjacje zostały zerwane w wyniku inwazji zbrojnej na archipelag drugiego kwietnia 1982 roku, która rozpoczęła „wojnę o Malwiny” między Argentyną pod rządami junty wojskowej i Wielką Brytanią Margaret Thatcher. konflikt, który pochłonął życie 900 osób, przyspieszył

upadek dyktatury w Argentynie oraz umocnił pozycję brytyjskiej premier, która, dzięki zwycięstwu, uzyskała reelekcję. Przede wszystkim skutkiem wojny było, trwające po dziś dzień, zaprzestanie negocjacji. “Wojna była największym i najtragiczniejszym błędem w naszej historii. Nigdy nie powinna była się wydarzyć, lecz nie można usprawiedliwiać nią wiecznej niechęci do dialogu”, upominała Patricia Salas. Jak na razie Londyn wydaje się niewzruszony głosami płynącymi z Buenos Aires i z wielu innych stron z zaproszeniem do stołu negocjacyjnego. Pozostaje głuchy, a jednocześnie wciąż przyznaje licencje połowu ryb brytyjskim statkom, które przeławiają argentyńskie zasoby ryb, prowadzi manewry wojskowe z udziałem okrętów posiadające możliwość uzbrojenia w broń nuklearną, wydaje licencje brytyjskim przedsiębiorstwom naftowym, aby mogły eksploatować złoża, z czym wiąże się spore ryzyko – wystarczy wspomnieć ostatni wypadek platformy wiertniczej British Petroleum w Zatoce Meksykańskiej. Wielka Brytania przeciąga w nieskończoność sprawę, która w Argentynie jest kwestią racji stanu. (Tekst przetłumaczony z języka hiszpańskiego)

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página18

EDUcAcIóN

POLSKAVIVA.COM

@polskaviva

ceremonia de entrega de premios del concurso de Redacción Giner de los Ríos 2015. consejería de Educación de la Embajada de España

VARSOVIA. La ceremonia de entrega de premios y diplomas a los alumnos polacos ganadores del concurso de redacción Giner de los Ríos 2015 se ha celebrado el día 14 de diciembre de 2015 en la Embajada de España en Varsovia. Presidida por su Excelencia el Embajador de España en Polonia, D. Agustín Núñez Martínez, la ceremonia también ha contado c o n l a p a r ti c i p a c i ó n d e l o s miembros del comité de Honor del Jurado, así como de los alumnos, sus profesores y familias. Durante el acto se leyeron las redacciones ganadoras de cada una de las cuatro categorías del concurso y se procedió a la entrega a los ganadores y finalistas de los diplomas que les acreditan como tales, así como de un vale para la adquisición de material didáctico por valor de 75, 55 y 30 euros en

función de que se tratase del 1º, 2º o tercer premio. Estos premios están patrocinados por la Sección cultural de la Embajada de España. Por su parte, el ganador de la máxima categoría, Jakub Jaszczolt, del Liceo nº xxxIV “Miguel de cervantes” de Varsovia, y autor de Nadie dijo nada, fue premiado con un curso de español de una semana de duración en una de las escuelas acreditadas de español de castilla y León, incluyendo alojamiento y traslado desde el aeropuerto de Barajas, así como con un billete de avión para él y un acompañante. Estos premios están patrocinados conjuntamente por la Junta de castilla y León y la consejería de Turismo de la Embajada de España en Polonia. En esta edición de 2015, en la que se ha contado con la participación de 91 redaccio-

comité de Honor del Jurado y representantes de la Junta de castilla y León, junto con Jakub Jaszczołt, ganador del premio de la 1ª categoría, y su profesora de español. POLSkAVIVA

Jury Honorowe wraz z przedstawicielami Junty Regionu Kastylli León i Jakubem Jaszczołt, zwyciężczyni w kategorii I i jego nauczycielką języka hiszpańskiego.

nes ( 18 de la categoría 1ª, 24 de la categoría 2ª, 40 de la categoría 3ª y 9 de la categoría 4ª), los premios han quedado

comité de Honor del Jurado, presidido por el embajador de España en Polonia, D. Agustín Núñez, y representantes de la Junta de castilla y León, junto con los ganadores y finalistas del concurso de redacción Giner de los Ríos 2015. POLSkAVIVA

Jury Honorowe pod przewodnictwem Ambasadora Hiszpanii w Polsce, Pana Agustína Núñez Martíneza wraz z przedstawicielami Junty Regionu Kastylli León i finalistami konkursu wypracowań szkolnych Giner de los Ríos 2015.

Nuevos concursos

VARSOVIA. La consejería de Educación acaba de convocar una nueva edición del concurso de Teatro Escolar en español. El concurso está destinado a los alumnos de las Secciones Bilingües del Ministerio de Educación cultura y Deporte en Polonia, que deberán representar obras escritas originalmente en español por autores contemporáneos españoles o adaptaciones actuales de obras españolas clásicas, y se celebrará en Varsovia los días 3 y 4 de marzo de 2016 en el centro cultural de Bielany. El jurado selec-

cionará, entre las representaciones que destaquen por su interés, creatividad, buena puesta en escena y adaptabilidad a las condiciones de participación, dos de los proyectos presentados, que representarán a Polonia en el festival Europeo de Teatro Escolar en español que se celebrará en Praga del 17-23 de abril. Puede encontrar más información sobre esta actividad en http://www.mecd.gob.es/polonia. Asimismo, la consejería de Educación en Polonia ha publicado en su página web las ba-

ses del cONcURSO DE fOTOMONTAJE 2016. Este concurso tiene por objeto incentivar el conocimiento de la cultura hispánica del alumnado de español y su potencial creativo y técnico, y está abierto a la participación de los alumnos y alumnas de los niveles de Educación Secundaria Obligatoria y Bachillerato que estudian español en su centro educativo en Polonia. A fin de conmemorar el IV centenario de la publicación de El Quijote, el tema elegido para esta edición de 2016 es "Por tierras de España con Don Quijote y Sancho Panza”. Los alumnos cuyo fotomontaje sea seleccionado en la fase nacional recibirán un certificado de la consejería, así como un lote de material didáctico, y

repartidos de la siguiente manera:

Categoría 1ª (alumnado de secciones bilingües de español de Liceo): • 1º premio: Jakub Jaszczołt, del Liceo nº xxxIV Miguel de cervantes de Varsovia, por su redacción Nadie dijo nada. • 2º premio: Dominika Amel a ń c z y k , d e l L i c e o n º II I d e Białystok, por su redacción cajón de sastre. • 3º premio: Marta kluz, del Liceo nº I ZSO de Bydgoszcz, por su redacción Don chichote.

Categoría 2ª (alumnado de secciones bilingües de español de Gimnazjum): • 1º premio: Stefan Rucki, del ZSO nº 4 de Poznań, por su redacción Los extranjeros en mi pueblo. • 2º premio: Dominika Suchecka, del Gimnazjum nº 42 de Va r s o v i a , p o r s u r e d a c c i ó n Más que fiesta, siesta y paella. • 3º premio: Marta Stypczyńska, del ZSO nº 1 de Bydgoszcz, por su redacción De vacaciones por castilla y León. podrán participar en la fase internacional del mismo. La ficha de participación se encuentra disponible en http://www.mecd.gob.es/polonia. Esta ficha, junto con el fotomon-

Categoría 3ª (alumnado ELE en Gimnazjum y Liceo): • 1º premio: Natalia Witosz, del I LO de Wodzisław Śląski, por su redacción Un día en la vida de Don Quijote y Sancho Panza. • 2º premio: Marcelina Wilk, del xxIII LO de Lublin, por su redacción La aventura de los corceles robados. • 3º premio: Natalia Przewdzing, del I LO de Wodzisław Śląski, por su redacción Mis vacaciones por España.

Categoría 4ª (alumnado ELE en escuelas de primaria): • 1º premio: Bartosz Horna, de la Szkoła Podstawowa nº 34 de Łódź, por su redacción Un personaje especial de Móstoles. • 2º premio: Inga Mikulska, de S z k o ł a P o d s ta w o w a To warzystwa Edukacyjnego Vizja de Varsovia, por su redacción Un cuento breve. • 3º premio: Nina kincer, de katolicka Szkoła Podstawowa de Zabrze, por su redacción Antonio Gaudí, el arquitecto de sueños. POLSKAVIVA

taje o fotomontajes que se presenten al concurso, así como el resto de la documentación, deberán remitirse a la consejería de Educación en Varsovia antes del 15 de febrero de 2016.

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página19

NAUkA

www.polskaviva.com

Uroczystość wręczenia nagród w konkursie wypracowań szkolnych w języku hiszpańskim „Giner de los Ríos” 2015. Biuro Radcy ds. Edukacji Ambasady Hiszpanii w Polsce WARSZAWA. Dnia 14 grudnia 2015 roku w siedzibie Ambasady Hiszpanii w Warszawie odbyła się pod przewodnictwem Jego Ekscelencji Ambasadora Hiszpanii w Polsce, Pana Agustína Núñez Martíneza uroczystość wręczenia dyplomów i nagród polskim uczniom nagrodzonym w konkursie wypracowań w języku hiszpańskim „Giner de los Ríos 2015”. Udział w niej wzięli członkowie Jury Honorowego, jak również uczniowie, ich nauczyciele i rodzice. W trakcie uroczystości zostały zaprezentowane zwycięskie prace z każdej z czterech kategorii konkursowych, a następnie przystąpiono do wręczenia dyplomów oraz nagród w postaci kart prezentowych na zakup materiałów dydaktycznych o wartości 315 zł, 230 zł i 125 zł odpowiednio dla I, II i III miejsca. Nagrody zostały ufundowane przez Dział kultury Ambasady Hiszpanii. Jakub Jaszczołt z xxxIV Liceum Ogólnokształcącego im. Miguela de cervantesa w Warszawie, zwycięzca najwyższej kategorii (dwujęzycznej) z pracą zatytułowaną Nadie dijo nada, został nagrodzony tygodniowym kursem języka hiszpańskiego w jednej z akredytowanych szkół w kastylii León wraz z zakwaterowaniem i transferem z lotniska Barajas. Otrzymał również bilet lotniczy dla dwóch osób. Nagroda jest ufundowana wspólnie przez Rząd Autonomiczny Regionu kastylli León oraz Biuro Radcy ds. Turystyki Ambasady Hiszpanii w Polsce. W tej edycji udział wzięło łącznie 91 prac (18 w kategorii I, 24 w kategorii II, 40 w kategorii III i 9 w kategorii IV). Wyłoniono następujących laureatów:

Kategoria I (uczniowie oddziału dwujęzycznego z językiem hiszpańskim w liceum):

Los extranjeros en mi pueblo, de Stefan Rucki Soy Paco. Soy agricultor, vivoenenmi un pueblo, pueblo pequeño La Losunextranjeros de Stefanen Rucki Mancha. En mi pueblo hay algunas casas, campos pequeños y un molino Soy Paco. Soy un agricultor, vivo en un pueblo pequeño en La grande, que En no mi funciona, peroalgunas gira cuando viento. Tengoyun Mancha. pueblo hay casas, hay campos pequeños unpequeño molino viñedo, cinco ovejas, un burro y, por supuesto, mi mujer. En los últimos grande, que no funciona, pero gira cuando hay viento. Tengo un pequeño años se hacinco convertido en burro una persona gruñonamiy mujer. antipática. viñedo, ovejas, un y, por supuesto, En losTenemos últimos también unahaiglesia con un muy gordo y calvo que se ríeTenemos todo el años se convertido en rector una persona gruñona y antipática. tiempo, también en su misa y todos saben cuántos dientes tiene. Pero también una iglesia con un rector muy gordo y calvo que se ríe todoeso el todo no es lo que quiero tiempo, también en su decir. misa y todos saben cuántos dientes tiene. Pero eso Un no díaes soleado, cuando todo lo que quiero decir.estaba en mi viñedo y no quería trabajar (como cada día), me senté debajo de unenárbol y veía ely molino y las nubes Un día soleado, cuando estaba mi viñedo no quería trabajar (como cada me Cuando senté debajo y veía los el molino y las que nubes pequeñas en eldía), cielo. casi de seun meárbol cerraban ojos, noté al pequeñas en el cielo. casi Uno se medelgado cerraban que ala molino se acercaban dosCuando hombres. y los alto,ojos, que noté montaba molino se otro acercaban hombres. Unoestaban delgadocharlando y alto, que montaba a caballo, y el gorditodos y bajito. Ambos y gesticulaban caballo, y el otro y bajito. Ambos y gesticulaban mucho. Tenían quegordito ser muy ruidosos, peroestaban no oíacharlando ni una palabra, porque mucho. Tenían queheservisto muypersonas ruidosos,tan pero no en oíaminipueblo. una palabra, porque estaban lejos. Nunca raras estaban Nunca he visto personas tan raras mi pueblo. El altolejos. parecía desesperado y preparado paraenluchar con alguien, pero alto parecía desesperado y preparado paracon luchar con alguien, tambiénElestaba nervioso y señalaba al molino su lanza o algopero que también estaba nervioso y señalaba al molino con su lanza o usaba como laza. El gordo parecía muy preocupado, intentabaalgo pararqueel usaba Ambos como laza. El gordoy parecía muyhablaban preocupado, parar el caballo. se acercaban seguro que sobreintentaba el molino. caballo. Ambos se acercaban y seguro que hablaban sobre el molino. Entonces tuve que regresar a mi casa porque mi mujer estaba Entonces tuve que regresar a mi casa porque mi mujer estaba buscando alguna cosa en la cocina. De nuevo oía la historia de que soy buscando alguna cosa en la cocina. De nuevo oía la historia de que soy muy vago y que por eso somos tan pobres y vivimos tan lejos de muy vago y que por eso somos tan pobres y vivimos tan lejos de civilización normal. Mi mujer me lo dice cada vez que hace buen tiempo. civilización normal. Mi mujer me lo dice cada vez que hace buen tiempo. Cuando hace buen tiempo yo estoy alegre y no trabajo y ella se pone más Cuando hace buen tiempo yo estoy alegre y no trabajo y ella se pone más nerviosa que normalmente. Después regresé al viñedo. nerviosa que normalmente. Después regresé al viñedo. LosLos hombres idea de de por por hombresestaban estabanmás máscerca cercadel delmolino. molino. No No tenía tenía ni ni idea quéqué el molino lesles preocupaba turistas el molino preocupabatanto. tanto.Sí, Sí,había habíaen enmi mi pueblo pueblo algunos algunos turistas a los queque lesles interesaba parecía un un a los interesabaeste esteedificio, edificio,pero perono notanto. tanto. El El caballero caballero parecía poco loco, pero el segundo era un hombre ordinario. poco loco, pero el segundo era un hombre ordinario. Nadie meme cree que estaba estaba Nadie creecuando cuandocuento cuentoesta estahistoria. historia. Todos Todos creen creen que durmiendo o borracho, Y yo yo durmiendo o borracho,o oque quelalainventé, inventé,porque porque esto esto no no es es posible. posible. Y

• 1 nagroda: Jakub Jaszczolt z xxxIV LO im. Miguela de cervantesa w Warszawie za pracę pt.: Nadie dijo nada. • 2 nagroda: Dominika Amelańczyk z III LO im. krzysztofa kamila Baczyńskiego w Białymstoku za pracę pt.: cajón de sastre. • 3 nagroda: Marta kluz z I LO im. cypriana kamila Norwida z Bydgoszczy za pracę pt.: Don chichote. Kategoria II (uczniowie oddziału dwujęzycznego z językiem hiszpańskim w gimnazjum): • 1 nagroda: Stefan Rucki z Gim-

Nowe konkursy WARSZAWA. Biuro Radcy ds. Edukacji po raz jedenasty organizuje Ogólnopolski konkurs Teatrów Szkolnych w Języku Hiszpańskim, skierowany do uczniów oddziałów dwujęzycznych z językiem hiszpańskim działających w Polsce w ramach porozumienia z Ministerstwem Edukacji, kultury i Sportu Hiszpanii. Wystawiane sztuki, napisane oryginalnie w języku hiszpańskim przez współczesnych autorów hiszpanskich bądź obecne adaptacje dzieł klasycznych, można będzie zobaczyć w dniach 3 i 4 marca

2016 w Bielańskim centrum Edukacji kulturalnej w Warszawie. Spośród przedstawień wyróżniających się kreatywnością, dobrą inscenizacją oraz adaptacją odpowiednią do wymogów uczestnictwa, jury wybierze dwa które będą reprezentowały Polskę na Europejskim festiwalu Teatrów Szkolnych w Języku Hiszpańskim, który tego roku odbędzie się w Pradze w dniach od 17 do 23 kwietnia. Więcej informacji na stronie: http://www.mecd.gob.es/polonia. Ponadto, Biuro Radcy ds. Edukacji opublikowało na swojej

nazjum nr 26 z Oddziałami Dwujęzycznymi w Poznaniu za pracę pt.: Los extranjeros en mi pueblo. • 2 nagroda: Dominika Suchecka z Gimnazjum nr 42 im. Bohaterek Powstania Warszawskiego w Warszawie za pracę pt.: Más que fiesta, siesta y paella. • 3 nagroda: Marta Stypczyńska z Bydgoskiego Gimnazjum klasycznego za pracę pt.: De vacaciones por castilla y León.

Kategoria III (uczniowie uczący się języka hiszpańskiego jako języka obcego w gimnazjum lub liceum): stronie internetowej zasady konkursu fotomontażu mającego na celu zachęcenie uczniów języka hiszpańskiego do poznawania kultury hiszpańskiej oraz rozbudzenie ich twórczego potencjału. W konkursie mogą wziąć udział wszyscy polscy gimnazjaliści i licealiści, którzy uczą się języka hiszpańskiego w szkole. chcąc upamiętnić czterechsetną rocznicę publikacji „Don kichota”, tematem przewodnim edycji 2016 roku jest “Przez ziemie Hiszpanii z Don kichotem i Sancho Pansą”. Uczniowie, których fotomontaże zostaną wyróżnione na etapie krajowym konkursu otrzymają dyplom Biura ds. Edukacji oraz zestaw materiałów dydaktycznych, a także wezmą udział w etapie między-

a los que les interesaba este edificio, pero no tanto. El caballero parecía un poco loco, pero el segundo era un hombre ordinario. Nadie me cree cuando cuento esta historia. Todos creen que estaba durmiendo o borracho, o que la inventé, porque esto no es posible. Y yo tampoco creería en tanta historia si no lo veía con mis ojos. Cuando conté esto al rector, el cura no se rio (por la primera vez) y me dijo que era porque no había estado en la iglesia la semana pasada. Los hombres se pararon. Estaban a cincuenta metros del molino. Creo que el gordo sabía que no podía hacer nada. Me levanté y me acerqué a la valla de mi viñedo. No sabía qué iba a pasar. Estaba tan lejos que ni el alto ni el gordo podían verme, pero tan cerca que podía mirar todos los detalles. El hombre que montaba a caballo llevaba una armadura de metal. También llevaba un sombrero muy extraño, pantalones azules y botas negras. Nunca he visto ropa como la que ellos llevaban. El caballo era oscuro y miserable. El gordo era como toda la gente. Por supuesto ni uno ni otro escaparon del hospital psiquiátrico, porque el primo del tío de mi mujer trabaja allí como vigilante y cada vez me cuenta quién se ha escapado. Entonces el hombre con la lanza se levantó, gritó algo sobre unos gigantes y empezó a correr hacia el molino. Su amigo corría a su lado. El alto chocó con el aspa del molino con su lanza, su lanza se rompió, pero como el hombre estaba corriendo muy rápido cayó de su caballo y chocó contra la pared con su cabeza. Por supuesto se desmayó. El hombre bajo y gordo estaba muy preocupado. Intentaba levantar a su derrotado jefe. Después de algunos minutos el caballero se levantó muy lentamente y los dos se alejaron con su caballo que no parecía alegre. Además de nuestro rector solo una persona no se reía cuando le contaba esta historia. Solo mi amigo Miguel de Cervantes parecía preocupado cuando escuchaba mis palabras, pero Cervantes está un poco loco... Bien, ves, ¡y tú tampoco me crees! ¡Basta! Voy a pasear mis ovejas, porque mañana las venderé a un terrateniente muy rico… Stefan Rucki

• 1 nagroda: Natalia Witosz z I LO im. 14 Pułku Powstańców Śląskich w Wodzisławiu Śląskim za pracę pt.: Un día en la vida de Don Quijote y Sancho Panza. • 2 nagroda: Marcelina Wilk z xxIII LO im. Nauczycieli Tajnego Nauczania w Lublinie za pracę pt.: La aventura de los corceles robados. • 3 nagroda: Natalia Przewdzing z I LO im. 14 Pułku Powstańców Śląskich w Wodzisławiu Śląskim za pracę pt.: Mis vacaciones por España.

kiego jako języka obcego w szkole podstawowej): • 1 nagroda: Bartosz Horna ze Szkoły Podstawowej nr 34 im. Leona kruczkowskiego w Łodzi za pracę pt.: Un personaje especial de Móstoles. • 2 nagroda: Inga Mikulska ze Szkoły Podstawowej Towarzystwa Edukacyjnego Vizja w Warszawie za pracę pt.: Un cuento breve. • 3 nagroda: Nina kincer z katolickiej Szkoły Podstawowej w Zabrzu za pracę pt.: Antonio Gaudí, el arquitecto de sueños.

narodowym konkursu. karta zgłoszenia uczestnictwa jest dostępna na http://www.mecd.gob.es/polonia Należy ją złożyć wraz z

pracą/pracami konkursowymi i pozostałą dokumentacją w Biurze Radcy ds. Edukacji w Warszawie w terminie do 15 lutego 2016 roku.

Kategoria IV (uczniowie uczący się języka hiszpańs-

(Tekst przetłumaczony z języka hiszpańskiego)

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página20

BELLEZA - URODA

POLSKAVIVA.COM

@polskaviva

La española Mireia Lalaguna, nueva Miss Mundo 2015

fotografía de Mireia Lalaguna unos días antes del concurso de belleza. INSTAGRAM Mireia Lalaguna parę dni przed konkursem piękności.

VARSOVIA. Tan solo un día antes de que Mariano Rajoy se proclamara ganador de las elecciones de España, Mireia Lalaguna, modelo nacida en Barcelona hace 23 años, era proclamada la mujer más bella del mundo en la 65 edición del concurso Miss Mundo 2015. convirtiéndose además en la primera española en conseguir la corona, por delante de las representantes de Rusia (Sofia Nikit-

chuk) e Indonesia e Indonesia (Maria Harfanti), segunda y tercera respectivamente, en la ciudad china de Sanya. con este titulo, la joven de 1,78 metros de altura, talla 36, y medidas ‘casi perfectas’ (89/62/93) se pone a la altura de Amparo Muñoz, que consiguió en 1974 el título de Miss Universo. Su primer paso lo dió al vencer en octubre el concurso Miss World Spain 2015 como repre-

sentante de Miss World Barcelona. Una serie de citas previas al certamen mundial de origen británico y que es el más antiguo de los grandes concursos de belleza del planeta. Mireia Lalaguna, reside en copenhague, donde este año terminará la carrera de farmacia, aunque reconoce que su deseo es dedicarse a la nutrición. Además, reconoce tener tres pasiones: el fc Barcelona,

Mireia Lalaguna en Sanya. INSTAGRAM Mireia Lalaguna w mieście Sanya.

viajar y la música. No en vano ha estudiado hasta octavo curso de Lenguaje Musical, Armonía y Piano en el conservatorio Superior de Música del Liceo de Barcelona. Además, colabora con la asociación benéfica APRONA, que ayuda a adolescentes con discapacidad funcional, dando charlas, talleres y tocando el piano para ellos. Ahora comienza un año en el que disfrutará de ser ‘la mujer

más bella del mundo’ en el que espera conseguir el impulso definitivo en su carrera como modelo.

Miss World Polonia Por su parte, la representante polaca en el concurso, Marta Pałucka, terminó su participación en un discreto ‘Top 21’, lo que la situó lejos de los puestos significativos.

Hiszpanka Mireia Lalaguna Miss Świata 2015

WARSZAWA. Zaledwie dzień przed rozstrzygnięciem wyborów parlamentarnych w Hiszpanii, 23-letnia modelka Mireia Lalaguna z Barcelony została ogłoszona najpiękniejszą kobietą świata, wygrywając, zorganizowaną w chińskim mieście Sanya, 65. edycję konkursu Miss World. Stała się tym samym pierwszą Hiszpanką, która zdobyła ten tytuł. Drugie miejsce zajęła reprezentująca Rosję Sofia Nikitchuk, a trzecie Maria Harfanti z Indonezji. Sukces mającej 178 centymetrów wzrostu, rozmiar 36 i wymiary „prawie idealne” (89/62/93) Mireii Lalaguny porównywalny jest z tym, jaki osiągnęła w 1974 roku Amparo Muñoz, która zdobyła tytuł Miss Universe. Pierwszy krok na drodze do tytułu Miss Świata Mireia Lalaguna wykonała w październiku, kiedy wygrała konkurs Miss

CARLOS PALACIOS

ce. Ponadto przyznaje się do trzech pasji: fc Barcelona, podróże i muzyka. Nie przypadkowo ukończyła osiem stopni Języka Muzyki, Harmonii i Pianina w Wyższym konserwatorium Muzyki w Barcelonie. Współpracuje również z organizacją dobroczynną APRONA, która pomaga niepełnosprawnej młodzieży. Modelka prowadzi tam spotkania, warsztaty, a także gra na pianinie. Teraz przez rok będzie cieszyła się mianem “najpiękniejszej kobiety świata”. W tym czasie ma nadzieje rozwinąć skrzydła jako modelka.

World Spain 2015, jako reprezentantka Miss World Barcelona. Lalaguna miała na swym koncie już kilka tytułów, zanim zwy-

ciężyła zapoczątkowany w Wielkiej Brytanii, najstarszy na świecie konkurs piękności. Mireia Lalaguna mieszka na

co dzień w kopenhadze, gdzie w tym roku skończy studia na wydziale farmacji, choć zdradza, że chciałaby poświęcić się dietety-

Polska Miss World Reprezentująca Polskę Marta Pałucka zakończyła swój udział w konkursie z dala od miejsc na podium, w grupie „Top 21”.. (Tekst pr-

zetłumaczony z języka hiszpańskiego).

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página21

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página22

GASTRONOMíA - GASTRONOMIA Sernik navideño POLSKAVIVA.COM

@polskaviva

VARSOVIA. Uno de los postres más apreciados de las fiestas en Polonia es sin duda el sernik. Para esta ocasión, propongo una versión muy navideña y novedosa, se trata de una tarta de queso tradicional con algunos complementos poco habituales: un toffee de krupnik, un almíbar de azafrán, merengue seco y carbón dulce del que nos traen los Reyes Magos más de una vez. Espero que os guste. Sernik 500 gr. requesón 200 gr. harina 5 huevos 75 gr. mantequilla 1 limón 5 gr. levadura polvo 200 gr. azúcar glas 1 vainilla 100 ml. krupnik 75 gr. uvas pasas sultanas

Corteza 125 gr. harina 150 gr. mantequilla 50 gr. kasza manna (farina) Almíbar de azafrán 150 gr. azúcar 150 gr. agua 2 gr. azafrán

Toffee de Krupnik y vainilla 150 gr. azúcar moreno 80 gr. krupnik (el sobrante de remojar las uvas pasas) 50 gr. mantequilla 100 gr. nata líquida 3 gr. lecitina soja vainas de vainilla (que se habían utilizado para la tarta)

Merengue seco y carbón dulce

ELABORACIÓN Horas antes de comenzar la elaboración, poner en remojo las sultanas en el krupnic. Para la corteza: fundir la mantequilla y mezclarla muy bien con la sémola. Para la mezcla: separar las yemas de las claras, reservar estas y batir las yemas en un cuenco, añadirle el requesón y la mantequilla fundida, mezclar. Juntar la levadura

con la harina, el azúcar glas, la piel del limón rallada y las semillitas de la vainilla, reservar la vaina y mezclar para añadir poco a poco a la primera mezcla. En este caso utilicé moldes individuales de silicona pero se pueden utilizar flaneras, que se han de embadurnar con mantequilla, se distribuyen entre ellas las sultanas y se vierte en ella la mezcla de queso, no rellenar hasta el borde, dejando espacio para colocar la mezcla de la corteza. Introducir en el horno precalenta-

Świąteczny sernik WARSZAWA. Nikt nie zaprzeczy, że jednym z najznamienitszych świątecznych deserów jest sernik. korzystając z okazji, chciałbym zaproponować bardzo bożonarodzeniowy, bezprecedensowy przepis na tradycyjne ciasto serowe z niecodziennymi dodatkami: toffi z likierem krupnik, syropem szafranowym, suchą bezą i carbón dulce [przyp. tłum. dosł. słodki węgiel], który zgodnie z tradycją nie raz przynosili nam w prezencie Reyes Magos [przyp. tłum. hiszpański odpowiednik Trzech króli]. Mam nadzieję, że będzie wam smakowało. Sernik 500 g twarogu 200 g mąki 5 jajek 75 g masła 1 cytryna 5 g drożdży w proszku 200 g cukru pudru 1 laska wanilii 100 ml likieru krupnik

75 g rodzynek sułtańskich

Masa 125 g mąki 150 g masła 50 g kaszy mannej (semoliny) Syrop szafranowy 150 g cukru 150 ml wody 2 g szafranu

Toffi z likierem Krupnik i wanilią 150 g cukru brązowego 80 ml likieru krupnik (reszta po zmoczeniu rodzynek) 50 g masła 100 g śmietany 3 g lecytyny sojowej laska wanilii (reszta) Sucha beza i carbón dulce

PRZYGOTOWANIE kilka godzin przed wyrobieniem ciasta rodzynki zalać likierem krupnik. Masa: roztopione masło wy-

mieszać dokładnie z mąką i kaszą. Ciasto: oddzielić żółtka od białek, białka odłożyć, a żółtka rozbełtać w misce. Dodać twaróg i roztopione masło, wymieszać. Do mąki dodać drożdże, cukier puder, startą skórkę z cytryny i kawałki wanilii. Resztę wanilii odłożyć i dodawać stopniowo, całość mieszając. Do forem silikonowych lub blas-

do a 150ºc durante 1h15´ aproximadamente, hasta que al pinchar con un cuchillo salga razonablemente seco.

Almíbar de azafrán Hacer lentamente un almíbar con los ingredientes citados hasta conseguir un punto de hebra floja.

Toffee de Krupnic y vainilla Hacer un almíbar con el licor, el azúcar y la vaina de la vainilla. Añadirle la mantequilla fundida y

zanych (te drugie posmarować masłem) wsypać rodzynki i wlać twaróg, zostawiając miejsce na masę. Podgrzać piekarnik do 150ºc i piec przez około 75 minut do momentu, w którym ciasto nie będzie się lepić do noża. Syrop szafranowy Podgrzewać stopniowo wyżej wymienione składniki, aż roztwór osiągnie odpowiednią kleistość. Toffi z likierem Krupnik i wanilią Przygotować syrop z likieru, cukru i laski wanilii. Dodać rozto-

la lecitina, que ayudará a estabilizar la mezcla, finalmente la nata y mantener a fuego lento durante una media hora y removiendo con frecuencia hasta que tome textura de caramelo.

Presentación Hacer una especie de volcán con la arenilla de merengue seco y carbón dulce, rellenar con el toffee de krupnik y colocar encima el sernik; napar con almíbar de azafrán y terminar con una hojita de hierbabuena. PEDRO F. GAREA

pione masło i lecytynę, dzięki czemu mieszanka będzie gęstsza. Na koniec dolać śmietanę i trzymać na małym ogniu przez około pół godziny. co parę minut przemieszać. Syrop powinien osiągnąć konsystencję karmelu.

Serwowanie Z pokruszonej bezy i carbón dulce usypać rodzaj krateru, zalać toffi z likierem krupnik, a na środku umieścić sernik. Na górę wylać syrop szafranowy i udekorować listkiem mięty. (Tekst przetłumaczony z języka hiszpańskiego)

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página23

AGENDA

www.polskaviva.com

Festivales / estiwale

WOŚP, 24. Finał 24ª Final WOŚP (10/01/2016. Warszawa) 24. finał WOŚP odbędzie się pod hasłem Mierzymy wysoko! 120 tysięcy wolontariuszy WOŚP 10 stycznia 2016 roku wyjdzie na ulice nie tylko polskich miast. Przez 23 lata działalności fundacja WOŚP zakupiła sprzęt medyczny wydając blisko 650 mln zł zebranych w corocznych finałach. Sukces Orkiestry jest sukcesem wszystkich, którzy chcą pomagać. każdego roku szczegółowo określany jest cel finałowej zbiórki. Podczas tegorocznego finału Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy będzie zbierać fundusze na zakup urządzeń medycznych dla oddziałów pediatrycznych oraz dla zapewnienia godnej opieki medycznej seniorów. 24 final WOŚP (Gran Orquestra de Ayuda Navideña) se celebrará bajo el elogan “¡Picamos muy alto!”. El 10 de enero de 2016 120 mil voluntarios de WOŚP saldrá a las calles no sólo en Polonia. Durante 23 años de actividad la Fundación WOŚP compró equipos médicos valorados en casi 650 mln zł recogidos en las finales de cada año. El exito de la Orquestra es el éxito de todos que quieren ayudar. Cada año se determina diferente objetivo de la colecta. Este año WOŚP va a recoger los fondos con el objetivo de comprar equipo médico para las salas de pediatría y también para garantizar el cuidado digno de la gente mayor.

Orszak Trzech Króli Cabalgata de Reyes Magos (06/01/2016. Warszawa) W tym roku Orszak Trzech króli przejdzie ulicami kilkuset miejscowości w Polsce: Warszawie, Gdańsku, Wrocławiu i innych polskich miastach (w ponad 330 miejscowościach) będzie można uczestniczyć w największych ulicznych jasełkach. Orszak jest wydarzeniem, które stwarza możliwość pokazania swojego

Grupo Polonia Viva Sp. z o.o.: Director/Dyrektor: Néstor Tazueco [emailprotected]

Redacción / Redakcja: Al. Jerozolimskie 99, lok. 19 02-001 Warszawa Tel: (22) 312 96 18 [emailprotected] www.polskaviva.com

przywiązania do wartości w nim wyrażanych. Za kacprem, Melchiorem i Baltazarem razem podążymy do Stajenki, aby pokłonić się Dzieciątku Jezus. Po drodze spotkamy m. in. anioły i diabły, rzymskich legionistów oraz Heroda. Hasło tegorocznego Orszaku związane jest z Rokiem Miłosierdzia ogłoszonym przez Papieża franciszka i brzmi jakże aktualnie: „Nade Wszystko Miłosierdzie” . Este año la cabalgata pasará por las calles de cientos de ciudades en Polonia: Varsovia, Gdańsk, Wrocław. En más de 330 ciudades en el país se podrá participar en la cabalgata. Junto con Gaspar, Melchor y Baltasar iremos al pesebre del niño Jesús. En el camino encontraremos ángeles, demonios, legionarios romanos y Herodes entre otros. El eslogan de la cabalgata de este año coincide con el año de la misericordia proclamado por el papa Francisco y suena muy actual: “Sobre todo misericordia”.

Conciertos / Koncerty Koncert Kolęd Afrykańskich 20/12/2015, Warszawa, Państwowe Muzeum Etnograficzne

Nguyen Le & Ngo Hong Quang 22/12/2015, Warszawa Hydrozagadka „Jednego serca” – koncert na rzecz uchodźców 23/12/2015, Gdańsk

Koncert sylwestrowy w warszawskiej operze kameralnej 31/12/2015, Warszawa

Kubański Sylwester dla Dużych i Małych 31/12/2015, Warszawa, centrum Sztuki fORT Sokolnickiego Cygańska Gala Sylwestrowa 31/12/2015, Warszawa (Torwar)

Tango Argentino – koncert karnawałowy 06/01/2016, Gdańsk

Niezwyczajny Koncert Noworoczny - TRZEJ MISTRZOWIE NA TRZECH KRÓLI 06/01/2016, Warszawa, centrum Sztuki fORT Sokolnickiego

Koncert "Tej nocy będzie fajnie" – Grechuta, Okudżawa, Wysocki Nohavica, Cohen 08/01/2016, Warszawa

Dobry Wieczór Jazz - Michał Tokaj Trio 30/01/2016, Warszawa, Teatr Roma Maciej Maleńczuk unplugged 23/01/2016, Warszawa, kuźnia kulturalna Pidżama Porno 23/01/2016, Sopot NOCHE DE TANGO Magdalena Lechowska & Trio Tanguedia 24/01/2016, Wrocław

Strachy na Lachy 30/01/2016, krynica-Zdrój

Ferias / Targi

TT WARSAW 2015 - Międzynarodowe Targi Turystyczne TTWARSAW 2015- Feria Internacional de Turismo centrum Targowo-kongresowe MT Polska, ul. Marsa 56c, Warszawa (26-28/11/2015)

BUDMA 2016 - Międzynarodowe Targi Budownictwa BUDMA 2016 - feria Internacional de construcción 02-05/02/2016 - Poznań

Ethno Jazz Festival: Balkanophonia 14/01/2016, Wrocław

Koncert "Wieczór włoski" w Studio Buffo 16/01/2016, Warszawa

Syrena Music zaprasza na koncert zespołu Pustki 17/01/2016, Warszawa, Syrena

"Cyniczne Córy Zurychu" recital Artura Andrusa 16/01/2016, Wrocław, Sala koncertowa Radia

Symphonica 06/02/2016, Rzeszów

Peter Hook 30/01/2016, Warszawa, klub Stodoła

Koncert Muzyki Filmowej Johna Williamsa 27/12/2015, Warszawa (Torwar)

Kazik i kwartet Proforma 17/01/2016, Łódź, klub Wytwórnia

Redactor Jefe / Redaktor Naczelny: Néstor Tazueco [emailprotected]

Traducciones / Tłumaczenia: Bartlomiej Makiela, Sylwia kozlowska

Colaboradores / Współpracownicy: Pedro f. Garea, Juan Antonio Godoy, Héctor Arto, Servando Sierra, Vanessa Ruggiero, José Ros Gonzalo, ángel Alonso

Therion 28/01/2016, Warszawa, Progresja 29/01/2016, kraków, klub fabryka 30/01/2016, Gdańsk, klub B90

Lao Che 28/01/2016, krynica-Zdrój

Waglewski Fisz Emade 12/01/2016, Wrocław

Wielki koncert kolęd i pastorałek świata 26/12/2015, kraków

Redactores / Redakcja: Paco Soto, carlos Palacios, Néstor Tazueco

Andrea Bocelli 23/01/2016, Gdańsk, Ergo Arena

Diseño / Design: Néstor Tazueco Grupo Polonia Viva Sp. z o.o. Imprenta / Druk: Media Regionalne Sp. z o.o. Prosta 51 00-838 Warszawa Tel: (022) 46 30 700

Copyright PolskaViva. Todos los derechos reservados. Los artículos reproducidos deberán citar la fuente. PolskaViva wszelkie prawa zastrzeżone, powielane artykuły powinny określać żródło. ISSN 2299-3630

Suscripciones / Prenumerata: [emailprotected] Tel: (022) 312 96 11

Publicidad / Reklama: Grupo Polonia Viva Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 99, lok.19 02-001 Warszawa [emailprotected] Tel: (022) 312 96 11

DICIEMBRE.qxp_FEBRERO.qxd22/12/1512:39Página24

[PDF] internacional - świat gratuito - bezpłatna - Free Download PDF (2024)

References